Hoog romangehalte maar fijn boek! 3.5 sterren

Marelle Boersma beschikt over een filmische en eigen schrijfstijl. Het was even inkomen maar daarna leest het dan ook meer dan fijn weg. In Chateau de Provence waan je je dan ook echt in Frankrijk. De plaatselijke bevolking wordt intrigerend neergezet en Boersma levert hier een aantal prachtige personages af. De juiste personen worden wat meer en voldoende uitgediept en de relationele ontwikkelingen, met uiteraard Luuc en Julia in de hoofdrollen, spelen de boventoon in deze whodunnit.

De flashbacks van Luuc geven een informatieve doorkijk naar het verleden van Julia en Luuc. Het denkwerk van beiden, met hun daarbij behorende beslissingen, zijn gelukkig ‘De ver van mijn bed show’ in deze ‘Ik vertrek’. Regelmatig denk ik, sjongejonge toe toch man. Hoe doe je iemand onnodig pijn? Nou zo, en dan blijven ze er nog in hangen ook.

We hebben het hier over een thriller en het stukje spanning bevindt zich in het heden. Wanneer in het kasteel de dode en plaatselijk vermiste vrouw gevonden wordt, geeft dit stof tot de grote hamvraag: Wie zit hier achter en waarom? De weg naar het antwoord verloopt tot vlak voor het eind met weinig spanning. Het zijn de personages, de gedragingen en hun liefdesleven die me geboeid weten te houden.

Zoals gezegd wordt er richting einde aan de spanningsboog getrokken en wordt mijn romangevoel toch nog even omgezet naar ‘thrillen’ . De dader, de levenslijnen, het motief; het zit allemaal mooi in elkaar verweven en Boersma rondt op een toffe wijze een tof verhaal af. Op naar een volgende ‘Ik vertrek’ want die pak ik weer graag op!

Conclusie:

Schrijfstijl: 4

Originaliteit: 4

Psychologie: 3.5

Leesplezier: 4

Spanning: 2.5

Plot: 4

Drie en halve sterren voor Chateau de Provence.

Karin Meinen-Samenlezenisleuker