Lezersrecensie
Dit maakt op alle fronten diepe indruk.
Drie verhaallijnen, hoe mooi is dat, en wat wordt dit verhaal ge-wel-dig gebracht. Dit boek zit zó vol gevoel; het spatert je op verschillende manieren vanuit die lijnen recht je gemoed binnen.
Alma en Charlène oftewel Charlie. Je volgt ze op de voet in het heden, in het verleden waarin Alma de nieuwe moeder wordt van Charlie en dan het stuk wat alles verklaart waarom Alma is wie ze is. Het gedeelte waarin de titel ook helemaal duidelijk wordt. De heftigste lijn voor mij, de ervaringen van Alma in Auschwitz en manman wat komt dit binnen.
Waar dat verleden afschuwelijk en ontzettend indrukwekkend is, zit je met je gevoel in de andere twee lijnen op een heel ander level. De wijze waarop Alma haar taak als moeder op zich neemt is mooi versus vreselijk. Want wat dit met de kleine Charlène doet is hartverscheurend. Het onbegrip wat het kind mee moet maken ook raakt me diep. Het is allemaal zo dubbel. Want kan dit verleden als achtergrond ‘goedmaken’ wat je aanricht voor de toekomst?
Die toekomst maak je dan als lezer geheel mee in het heden; waar Alma en Charlie elkaar na tientallen jaren weer treffen, waar de gevoelens weer alle kanten als in een droogtrommel ronddraaien. Hoe ga je langs een weg van verdriet, woede, frustratie, vrede en rust vinden? Kan dat überhaupt om zo’n geheel tot acceptatie te kunnen omtoveren? Pauw sleurt je mee, zet je met je neus bovenop en in dit verhaal en weet zowaar ook nog ergernis in de vorm van dochter Sofia te brengen. Nondeju, ja je weet waar ze het uit alle goede bedoeling vandaan haalt maar mien God wat irritant ook.
Aan alles komt een eind, en zo ook aan deze parel van een verhaal waarin de gebeurtenissen en personages je niet los weten te laten. Wanneer het doek valt is het nog wel even nadenken. Is het dat stukje nog even een keertje lezen. Om tot de conclusie te komen; wat een fantastische afronding zo.
Conclusie:
Schrijfstijl: 4.5
Plot: 4.5
Spanning: 4.5
Psychologie: 5
Leesplezier: 5
Originaliteit: 4
Vier en halve sterren voor De experimenten.
Karin Meinen - Samenlezenisleuker
Alma en Charlène oftewel Charlie. Je volgt ze op de voet in het heden, in het verleden waarin Alma de nieuwe moeder wordt van Charlie en dan het stuk wat alles verklaart waarom Alma is wie ze is. Het gedeelte waarin de titel ook helemaal duidelijk wordt. De heftigste lijn voor mij, de ervaringen van Alma in Auschwitz en manman wat komt dit binnen.
Waar dat verleden afschuwelijk en ontzettend indrukwekkend is, zit je met je gevoel in de andere twee lijnen op een heel ander level. De wijze waarop Alma haar taak als moeder op zich neemt is mooi versus vreselijk. Want wat dit met de kleine Charlène doet is hartverscheurend. Het onbegrip wat het kind mee moet maken ook raakt me diep. Het is allemaal zo dubbel. Want kan dit verleden als achtergrond ‘goedmaken’ wat je aanricht voor de toekomst?
Die toekomst maak je dan als lezer geheel mee in het heden; waar Alma en Charlie elkaar na tientallen jaren weer treffen, waar de gevoelens weer alle kanten als in een droogtrommel ronddraaien. Hoe ga je langs een weg van verdriet, woede, frustratie, vrede en rust vinden? Kan dat überhaupt om zo’n geheel tot acceptatie te kunnen omtoveren? Pauw sleurt je mee, zet je met je neus bovenop en in dit verhaal en weet zowaar ook nog ergernis in de vorm van dochter Sofia te brengen. Nondeju, ja je weet waar ze het uit alle goede bedoeling vandaan haalt maar mien God wat irritant ook.
Aan alles komt een eind, en zo ook aan deze parel van een verhaal waarin de gebeurtenissen en personages je niet los weten te laten. Wanneer het doek valt is het nog wel even nadenken. Is het dat stukje nog even een keertje lezen. Om tot de conclusie te komen; wat een fantastische afronding zo.
Conclusie:
Schrijfstijl: 4.5
Plot: 4.5
Spanning: 4.5
Psychologie: 5
Leesplezier: 5
Originaliteit: 4
Vier en halve sterren voor De experimenten.
Karin Meinen - Samenlezenisleuker
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Karin Meinen
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
