Verschillende genres weer meesterlijk gecombineerd

Met dank aan J. Sharpe voor het gesigneerde exemplaar.

Over de auteur:

Sharpe – pseudoniem van Joris van Leeuwen (1986) – heeft verschillende mysterieuze thrillers en fantasy boeken geschreven, alsmede meerdere korte spannende verhalen. Zijn werk wordt regelmatig vergeleken met de werken van auteurs zoals o.a Stephen King, Dean Koontz en Peter Straub.

Hij staat erom bekend verschillende genres met elkaar te mixen. Zijn thrillers bevatten vaak zowel horror, sci-fi of fantasy elementen. Zijn boek Gebroken geheugen was genomineerd voor de Harland Awards Romanprijs 2016, voor het beste boek van het afgelopen jaar, waar het naast de nominatie tevens een eervolle vermelding kreeg voor buitengewone originaliteit.

( Bron: www.jsharpebooks.com )

Cover:

Vanaf het moment dat de cover bekend werd was ik er compleet weg van. Hoofdzakelijk zwart/blauw en wat te verwachten? Wat is dat in godsnaam voor wezen? Duidelijk, die moet ik gewoon lezen.

Achterflap:

Engelen: ze zijn onder ons. Ik kan het weten. Er zit er één in me gevangen. Maar het beeld dat je waarschijnlijk hebt over deze “helpers van God” is verkeerd, dat garandeer ik je. Het zijn maniakale klootzakken.

Anna Meisner ontwaakt, naakt en in de war, vastgebonden op een stoel in een donkere ruimte. Tegenover haar zit een vrouw die sprekend op haar lijkt. Met tranen in haar ogen zet de vrouw een pistool tegen haar slaap en schiet zichzelf dood. Anna wordt pas dagen later gevonden, onderkoeld en op sterven na dood. Maar als ze in het ziekenhuis wakker wordt, komt ze er achter dat de politie haar niet als slachtoffer ziet, maar als dader. Het is het begin van een reeks catastrofale gebeurtenissen waar zij onderdeel van lijkt uit te maken. Is dit het einde van de mensheid?

Mening:

Met een glimlach lees ik het persoonlijke voorwoord van Sharpe. De meningen komen overeen dus met het leesplezier moet dit helemaal goed kunnen komen!

Hoe kun je van tevoren bevroeden hoe je na een bizar intro in zo’n wereld van hel en verdoemenis zal belanden? Met de meest uiteenlopende personages, inderdaad de maniakale engelen en de verhaallijnen in het heden en verleden die allemaal op de plek zullen vallen?

Het antwoord is: niet.

Het boek bestaat uit vier delen, geschreven in de ik-vorm, voornamelijk vanuit Anna en het lezen is een ‘go with the flow’. Ik laat me meeslepen in dit verhaal waarin de meest bizarre, erge en onwerkelijke dingen gebeuren. Het is een feestje om zelf niet te kunnen bedenken hoe dit verder zal gaan. Dappere Anna, ze steelt mijn hart. In haar gevecht voor alles wat haar lief is en tegen alles wat haar overkomt wordt het laag voor laag steeds duidelijker hoe dit in elkaar steekt en hoe dit tot zover is gekomen. Maar hoe dan verder?

Nieuwe werelden en deuren gaan open. Nieuwe contacten worden gelegd en de vraag is wie betrouwbaar is en wie niet. En dan is daar Abel, yeah! Het is onvoorstelbaar, het is spannend en ondertussen word ik geraakt door haar persoonlijke verliezen en vechtersmentaliteit. De schrijfstijl is puur en zeer toegankelijk en af en toe doorspekt met een tik humor, waarbij gruwel niet uit de weg wordt gegaan.

Richting einde weet Sharpe me iets minder te overtuigen. Deze insteek vanuit Hem himself is me te eenvoudig en vind ik minder sterk. Doet verder niks af aan dit boek. Sharpe heeft verschillende genres weer als een meester weten te combineren en met meer dan voldoening sloeg ik Eden dicht!

Conclusie:

Leesplezier: 4.5

Schrijfstijl: 4

Spanning: 4

Plot: 3.5

Originaliteit: 4

Vier sterren voor Eden.

Karin Meinen. ( Samenlezenisleuker)