Heerlijk om te lezen!

Een viertal weken voor de verkiezingen heeft Pieter Decabooter - Oost-Vlaams liberaal en premier - zijn speech gehouden waarin hij meedeelt dat hij de economische groei een boost wil geven: Vastgoedgroep De Wave, gevestigd in Knokke, gaat naar de beurs. Dit zou voor de economie een zeer gunstig evolutie moeten worden en voor Decabooter een opening voor de opvolging van zichzelf als premier. De Wave start goed, maar dan gebeurt het onvoorstelbare. Knokke wordt getroffen door een reeks moorden, gruwelijke moorden op bekende Belgen. Knokke loopt leeg en de aandelen van De Wave zakken drastisch. Decabooter kan het niet geloven en ziet zijn hele imperium als een kaartenhuisje in elkaar zakken.

Het team van Commissaris Victor Vansina, dat met het onderzoek naar de moorden belast is, draait vierkant. Iedereen kampt met zijn eigen problemen en hoewel bij elk van de slachtoffers een tekst aangetroffen wordt, schiet het onderzoek niet op. Bovendien wordt Vansina op de hielen gezeten door de nieuwe korpschef. Als Vansina denkt het te weten en zijn theorie aan zijn team voorlegt is niemand het met hem eens. En toch voelt hij dat hij in de juiste richting zit... of toch niet?


Peirs zorgt ervoor dat je vanaf pagina één meegesleurd wordt in het verhaal. Het is toegankelijk geschreven, vlotte schrijfstijl en deels herkenbaar. Dat zorgt ervoor dat het verhaal erg beeldend weergegeven wordt. De karakters zijn goed uitgewerkt en je weet welk vlees je in de kuip hebt. Peirs weet vanaf hoofdstuk één een degout op te wekken naar Decabooter. Een omhooggevallen premier die in recordtempo naar de top van zijn partij doorgestoten is en die iedereen naar zijn pijpen laat dansen. Zijn broer Henrik, die gouverneur is kan daar van meespreken. Het is Pieter die bepaalt!

"De juiste partij? Die welke het doel dient. Mijn doel"

De opbouw naar de plot is fraai. Een clever staaltje schrijfwerk opgesmukt met de nodige humor. Ondanks de vele namen en de verschillende verhaallijnen raak je het spoor niet bijster. De vragen die je constant bezighouden, zijn 'wie heeft het gedaan' en 'waar komt alles samen'? Peirs laat de lezer lang in het ongewisse. Je hebt er letterlijk het raden naar wie achter de moorden zit en de ontknoping is meer dan verrassend.

Het mag gezegd dat het verhaal typisch Belgisch is qua setting, politiek en schrijfstijl. Ik denk niet dat ze in Nederland al ooit gehoord hebben van 'de tsjeven en de sossen' of van een 'loden pardessus'. Het klinkt in ieder geval geweldig en doet niets af aan het verhaal. Hoewel 'Bloedlijn' fictief is, gekruid met waarachtige informatie zoals de auteur aanhaalt in zijn nawoord, is er toch de voelbare boodschap dat het hogerhand een pot nat is. De een houdt de ander 'netjes' de hand boven het hoofd.

'Bloedlijn' is een aangenaam boek, de personages zijn goed uitgewerkt, over de plot is nagedacht en die is ijzersterk opgebouwd. Dit is een politieroman die je verschillende uurtjes leesplezier verschaft met een onderhuidse spanning en warme genegenheid voor Vansina, waardoor je wilt verder lezen. 4 sterren!