Voorspelbaar maar een verrassende plot

Grace gaat, door omstandigheden thuis, bij haar grootouders wonen. Niet alleen een andere stad, maar ook een andere school. De eerste dag is zij het mikpunt van pesterijen. Charlie, een van haar nieuwe klasgenootjes, neemt het voor haar op en vanaf die dag zijn zij vrienden voor het leven. Alles doen zij samen, ze zijn mekaars steun en toeverlaat. Tot op een dag Charlie met de noorderzon verdwijnt om zes jaar later ineens terug op te duiken. Tijd voor opheldering is er niet, want Charlie gaat dood. Haar laatste woorden 'Ik heb iets vreselijks gedaan, Grace. Ik hoop dat je me kunt vergeven' blijven Grace achtervolgen.

Grace kan de dood van haar vriendin Charlie niet verwerken. Ze sleept zich voort en weet soms niet hoe ze de dag door komt. Er zijn zoveel vragen die haar bezighouden waar ze geen antwoord op weet. Ze sluit zich af, ook van haar vriend Dan, met als gevolg dat die steeds langer blijft 'hangen' na zijn voetbaltraining.

'De allesoverheersende paniek die me sinds Charlies dood vier maanden geleden in haar greep heeft, borrelt naar de oppervlakte, en ik sjor mijn sjaal om vrijer te kunnen ademen. Is het echt mijn schuld? Is alles mijn schuld?'

Charlies grote vraag was altijd wie haar vader was, maar Lexie, Charlies moeder, liet daar geen woord over los. Als Grace Anna leert kennen lijken verschillende puzzelstukjes op hun plaats te vallen. Anna beweert namelijk dat Charlie en zij dezelfde vader hadden. Grace is blij dat ze iemand gevonden heeft die haar begrijpt en meegaat in haar verdriet, ze sluit Anna in haar hart. Anna komt zelfs inwonen wat flink tegen de zin van Dan is. Maar waarom?

Het eerste wat opvalt is de prachtige cover. Een donkere achtergrond met een knalroze envelop die, zo lijkt het wel, er bovenop ligt. Op de envelop staat de tekst 'Ik heb iets vreselijks gedaan....' in een mooi gekozen lettertype. Als je niet de verleiding kunt weerstaan en je neemt het boek vast zul je ontdekken dat de cover niet 'glad' is, maar 'stroef' aanvoelt. Na het lezen van het verhaal kwam ik tot de ontdekking waar mij dit aan deed denken, maar misschien gaat mijn fantasie met mij op de loop..... Zou best eens kunnen.

Het verhaal springt van 'nu' naar 'toen', zo staat het ook letterlijk boven elk hoofdstuk. Toch is het verhaal enigszins voorspelbaar. Als fervent lezer zie je de verhaalwendingen jammer genoeg aankomen. Gelukkig weet Jensen je, door haar vlotte pen, mee te trekken in het verhaal en je aandacht vast te houden en dat loont. Goddank, anders zou het boek vlug aan de kant gaan. Want het verhaal krijgt naar de plot toe een heel andere wending waar je toch wel door wordt verrast. Die had ik niet echt zien aankomen.

Bovendien slim gezien van Jensen om gebruik te maken van flashbacks. Op die manier bouwt ze langzaam het verhaal op en kom je steeds meer te weten over het leven van Charlie en Grace, het hoe, wat en waarom. Ze weet de aandacht vast te houden, want hoe doorzichtig sommige stukken ook zijn, je wilt weten hoe het afloopt. Jammer dat sommige passages net iets te ver gezocht zijn en dat Grace wel een erg naïef karakter heeft.

Maar voor een debuut kan dit boek tellen. Het boek verveelt geen moment en je leest het in recordtempo uit. Kortom, 'Het zusje' is een aangenaam boek, de personages zijn (niet meer en niet minder) goed uitgewerkt, over de plot is nagedacht en die is zeker verrassend. Ondanks dat het boek voorspelbaar is blijft het prettig lezen. 3 sterren.

Dank aan A.W. Bruna Uitgevers voor dit recensie-exemplaar!