Een debuut dat schreeuwt om een vervolg

Met de proloog zet M.J. Arlidge de boel gelijk op scherp. Het duivelse dilemma dat ze haar personage voorschotelt doet je als lezer nadenken over welke keuze jij zou maken en welke invloed de andere persoon daar op heeft. Met een plot dat op hoge snelheid verder raast word je als lezer meegenomen in het onderzoek van Helen Grace en haar team. Met de korte hoofdstukken kan Arlidge snel wisselen tussen de verschillende verhaallijnen, waardoor je steeds geboeid blijft en met regelmaat een cliffhanger krijgt voorgeschoteld. Tot aan de laatste pagina blijft Iene miene mutte spannend mede door de emoties waar Arlidge mee speelt. Helen Grace is een bijzondere vrouw met twee heel verschillende kanten die je als lezer in beeld krijgt. Door haar zowel in haar werk als in haar privéleven neer te zetten wordt het contrast extra duidelijk, krijgt Grace meer diepgang en word ze een personage dat zeker nog een aantal boeken mee kan. Haar teamleden Mark en Charlie hebben in dit boek een grotere rol en Arlidge heeft ook hen meer uitgediept. De slachtoffers worden waar nodig verder uitgewerkt maar hier ligt duidelijk minder de nadruk op en dat past ook goed in het verhaal. Iene miene mutte is een debuutthriller dat schreeuwt om een vervolg en gelukkig liggen deel 2 Piep zei de muis en deel 3 Pluk een roos al in de winkel en is het vierde deel Klikspaan ook al aangekondigd.