De huilende klojo

Broer, wie ben jij eigenlijk? De klojo die alleen maar huilt, die in een vakantiehuisje woont waar 's winters geen elektriciteit is en nu wordt uw been afgezaagd??!!! Beduusd door dit vreselijke nieuws die telefonisch werd meegedeeld door die huilende broer net voordat ze hem wegreden naar de operatiezaal en waardoor ze in trance haar man opbelt en hem wil inlichten, maar uiteindelijk slechts zegt ''zijn been wordt afgezaagd" weerhoudt haar niet om toch de aandeelhoudersvergadering voor te dragen. Nuchter zoals ze is, begint ze de vergadering, maar is haar broer sterker aanwezig dan ze wil? Haar broer die ze jaren niet zag, haar broer die nu zijn been kwijtraakt, nee dit kan niet, dit mag niet, dit moet worden voorkomen. Wat doet dit nu met haar? Wordt haar leven nu omgewoeld? Haar werk is belangrijk, belangrijker dan haar gezin, laat staan haar broer wiens wordt afgezaagd.

Maar wat die broer met haar doet, wat hij teweeg brengt in het gezin wordt door haar niet begrepen. De kring sluit zich voor haar, waardoor ze er vanzelf buiten staat. Dit gebeurde haar tijdens de borrel op haar werk.

Vanaf de eerste zin heb je het gevoel "dit wordt een groots verhaal". Het is geen gewoon verhaal, maar een verhaal dat doet nadenken. Het leest allemaal heel vlot, maar er staat meer in de zinnen dan je aanvankelijk denkt. Voor mij is dit mijn eerste kennismaking van Esther Gerritsen, maar zeker niet mijn laatste. Haar schrijfstijl trekt mij toch wel aan. Voor het "boekenweekgeschenk 2016" zal ze wellicht nog een ander schrijfstijl hebben aangewend dan wat ze gewoonlijk schrijft, maar dit neemt niet weg dat mijn nieuwsgierigheid is gewekt. Ik vond het een leuk boek, een boek dat wel past in het kader van de boekenweek en ben dan ook blij het te hebben gelezen.

Wat mij betreft mag dit boek 4 sterren worden toebedeeld.