Intrigerende en toegankelijke fantasy die smaakt naar meer

In De Klauw (Magycker) van Adrian Stone moeten Marit en haar broertje Auric plots hun huis verlaten wanneer een afvaardiging van het machtige eiland Aimerey aankomt om de door rotsblokken geblokkeerde kloof te ontruimen. Wanneer Auric er even later in slaagt om de spreuk die gebruikt werd te herhalen, barst voor het duo de hel los. Geholpen door de geheimzinnige Eamon slaan ze op de vlucht, maar het is moeilijk om uit handen te blijven van hun achtervolgers.
Draken, magie, piraten en een stel zeer eigenzinnige hoofdpersonages, dat zijn de ingrediënten die dit boek tot een feest om te lezen maken. Het is toegankelijk en tegelijk zeer boeiend geschreven. De taal wordt nergens hoogdravend, maar blijft dicht bij de personages staan. De fantasyelementen overklassen het verhaal niet. Ze dragen bij tot de sfeer en scheppen mogelijkheden. De naakte plot is er op zich echter niet aan onderhevig en dat maakt dit verhaal de moeite waard. Stone heeft stevige personages neergezet die allemaal op hun eigen manier bijdragen tot het verhaal. Hoewel het niet benoemd wordt, heeft Auric duidelijk autistische trekjes, maar is ook erg eigenzinnig en kan bijzonder scherp uit de hoek komen. Marit kampt met de gevolgen van een uitgewist verleden en Eamon voert een eigen innerlijke strijd wat zijn familie betreft.
De Nederlandse auteur Adrian Stone schreef eerder de Duiveltrilogie en de Runetrilogie. De Klauw vormt het eerste deel in een nieuwe reeks. Stone heeft hiervoor een aparte wereld geschapen die tot de verbeelding spreekt, maar die ook voldoende herkenbare elementen in zich heeft om er meteen in meegesleept te worden. Dat is ook duidelijk waar Stone op hoopt door het open einde van het boek. Een aantal eindjes zijn weliswaar aan elkaar geknoopt en de lezer houdt er geen onvoldaan gevoel aan over, toch ligt er een zee aan mogelijkheden open voor het vervolg. De Klauw smaakt in ieder geval naar meer.