Potentieel, maar geen hoogvlieger

Mundanus bezoekt in Den Haag de vooraanstaande dokter Helvetius en zijn vrouw Marianne. Aan hen maakt hij het bestaan van de Steen der Wijzen kenbaar in de vorm van de brokken rode sulfur die hij in zijn bezit heeft. Dit is onderdeel van de missie die in zijn familie van vader op zoon door wordt gegeven. Mundanus is op de vlucht voor de hertog van York en terwijl de oorlog tussen Nederland en Engeland volop woedt, duikt hij onder op het Nederlandse platteland. De geruchten trekken echter de aandacht en al snel wordt er ook in Den Haag jacht gemaakt op de sulfur.

Rode Sulfur speelt zich af in 1666 op een moment dat de moderne wetenschap overal ingang begint te vinden. Alchemie, de kunst waarbij lood in goud kan worden veranderd, wordt veelal afgedaan als een verzinsel. Belangrijke historische figuren zoals Antoni van Leeuwenhoek, Christiaan Huygens, Spinoza en Amalia van Solms passeren de revue in een aantal bijrollen. De aandacht die de auteur heeft voor deze bijrollen zorgt ervoor dat het verhaal enigszins authentiek aandoet, ondanks de soms wat bevreemdende mengeling van het historische verhaal met elementen uit de magische sfeer. De mooiste bijrol is weggelegd voor Gerda, de vrouw van een boer die aan Mundanus onderdak verleent.

Het verhaal steunt op drie personages: Mundanus, Marianne en haar nicht Clara. Er ontstaat een soort driehoeksrelatie die niet meteen van een leien dakje loopt en er wordt afwisselend verteld vanuit het perspectief van één van hen. Wie aan dit boek begint moet zich ervan bewust zijn dat het geen puur historische roman is. De historische setting is het toneel voor een verhaal gevuld met wat magie en het geloof dat alle materialen leven. In een interview op Hebban stelt auteur Robert Bosnak dat het in de alchemie allemaal om aantrekkingskracht gaat.

Het taalgebruik is ietwat statig en de beschrijvingen zijn aan de lange kant. De auteur (en de vertaalster) weten hiermee wel de sfeer op te roepen van het zeventiende eeuwse Den Haag, al had het hier en daar wat bondiger gemogen. Bosnak verliest zichzelf af en toe in het weergeven van de omgeving, waar hij wat meer aandacht had kunnen hebben voor de actie en de innerlijke beleving van zijn hoofdpersonages. Het open einde is niet zozeer teleurstellend, maar wel de vaagheid van de dreiging die boven Mundanus hoofd hangt. Het feit dat er niet alleen een aantal losse eindjes zijn, maar dat ze ook nogal oppervlakkig uitgewerkt zijn.

Auteur Robert Bosnak groeide op in Nederland, maar woont nu in Californië. Eerder schreef hij een aantal non-fictieboeken in verband met droomduiding en gezondheid. Rode Sulfur is zijn romandebuut. Het verscheen in 2014 reeds in het Engels en werd vertaald door Erica Feberwee. Het boek leest vrij vlot en tot op zekere hoogte is de lezer vast bereid mee te gaan in het verhaal. Bosnak heeft een intrigerend onderwerp gekozen en heeft redelijk interessante personages gecreëerd. Vooral Marianne springt in het oog. Er zit een potentieel in het verhaal dat helaas niet helemaal tot z’n recht komt, waardoor het geen hoogvlieger is, maar een vermakelijk tussendoortje.