Weinig spanning, maar boeiende familiedynamiek

In ‘Verloren dochter’ wordt de achttienjarige Su op vakantie gefilmd terwijl ze in een bar seksuele handelingen uitvoert met een groep jongens. Haar zus Leah moedigt haar aan. Het filmpje gaat viraal en al snel lijkt de hele wereld op de hoogte te zijn. Su besluit zich een tijdje schuil te houden, terwijl haar ouders aan het thuisfront bekijken hoe ze de situatie onder controle kunnen krijgen. Al snel blijkt dat er in feite niets strafbaar gebeurd is, maar de gevolgen zijn wel desastreus voor het gezin.

Het verhaal komt traag op gang en beschrijft vooral de gedachtegang van Su en haar moeder Ruth. Van spanning is in de eerste helft weinig sprake en het is wachten tot na de eerste 150 bladzijden voor het interessant wordt. Een echte thriller wordt het nergens, maar het boek is wel een knappe oefening over hoeveel verwoesting één ondoordachte gebeurtenis in een leven kan aanrichten. De gevolgen van het filmpje zijn voor de hoofdpersonages erg vernietigend en lijken enkel tot meer ellende te lijden. Bovendien is het onderwerp natuurlijk ontzettend actueel. Su is een degelijk hoofdpersonage en vormt een goed contrast met haar moeder. De twee lijken op elkaar, maar gaan tot op een zeker punt toch erg tegenovergesteld te werk. ‘Verloren dochter’ prijkt niet bovenaan het lijstje met topthrillers, maar mag er voor de beschreven dynamiek van de familie Oliphant-Brotheridge toch zijn.

De Australische Helen Fitzgerald debuteerde in 2007 met de thriller Kleine meisjes over Sarah die op wraak belust is nadat ze door haar beste vriendin een ravijn in werd geduwd. Verloren dochter is haar twaalfde boek en het zevende dat in Nederlandse vertaling verscheen.