Geen hoogvlieger

Voordat Megan Goldin in 2017 met de psychologische thriller The girl in Kellers way debuteerde, was ze journalist bij Reuters, het Australische ABC en Yahoo! Nieuws. Na de geboorte van haar tweede kind wilde ze weer aan het werk, maar na een seksistisch sollicitatiegesprek zag ze in dat dit heel moeilijk zou worden. Het gesprek was er in feite de aanleiding van dat ze met schrijven begon. De escaperoom, dat in augustus 2019 is verschenen, is haar tweede thriller en de eerste die in het Nederlands vertaald is.

Vincent de Vries, senior vicepresident van Stanhope and Sons en zijn drie medewerkers Sam, Sylvie en Jules hebben een bericht ontvangen om op vrijdagavond bij een vergadering aanwezig te zijn. In de lift naar boven komen ze echter vast te zitten en al snel concluderen ze dat zich in een escaperoom bevinden. Vooral omdat ze een aantal opdrachten op moeten lossen om weer vrij te komen. Dat gaat niet zonder slag of stoot, want er gebeuren vreemde dingen in de escaperoom. Het wordt zelfs zo erg dat hun onderlinge verhoudingen onder druk komen te staan. Vooral omdat hun belangrijkste opdracht is om er levend uit te komen.

De proloog van De escaperoom is veelbelovend en eindigt met een cliffhanger van jewelste. Het maakt zonder meer nieuwsgierig en je krijgt het vermoeden dat best wel eens een spannend verhaal kan en zal worden. Maar naarmate de plot vordert kom je er steeds meer achter dat in feite misplaatst optimisme is. Hoewel het verhaal zich er hoe dan ook voor leent om bol van de spanning te staan, komt dat absoluut niet uit de verf, ondanks dat de hoofdstukken om en om vanuit een wisselend perspectief worden verteld, wat normaliter een spanningsboog in de hand werkt.

Een van de verhaallijnen speelt zich af in de lift, de escaperoom. De vier mensen die zich daarin bevinden zijn vooral op zichzelf en op het verdienen van zoveel mogelijk geld gericht. Ze accepteren elkaar, maar daarnaast houden ze elkaar ook in de gaten. Al snel komt de lezer erachter dat deze vier vrij onaangename karakters hebben en daardoor komen ze niet sympathiek over. Waarschijnlijk zal niemand het erg vinden dat juist zij in die lift opgesloten zijn. Hun onderlinge ruzies worden steeds vervelender en je gaat je er steeds meer aan storen, vooral omdat je het op den duur wel een keer weet. Er zit niet veel variatie in. Dat geldt wel voor het verhaal vanuit het perspectief van Sara Hall, een van Vincents medewerkers. Het begin daarvan is nog redelijk tam, maar na verloop van tijd wordt het boeiender, in feite is zij het die het verhaal wat glans meegeeft.

Het verhaal wordt niet overwoekerd door onverwachte plotwendingen, ze zijn er af en toe wel, maar het is mondjesmaat. Dit wil trouwens niet zeggen dat het voorspelbaar is, Goldin heeft het wat dat betreft goed voor elkaar. Pas richting de ontknoping denk je enigszins te weten waar het naartoe gaat, maar uiteindelijk blijkt dat je het met dat vermoeden niet helemaal bij het rechte eind hebt. Hoewel De escaperoom niet onaangenaam is om te lezen, is het ook geen hoogvlieger. Het thema dat de auteur gekozen heeft is origineel, maar er had meer uitgehaald kunnen worden om het verhaal aantrekkelijker, boeiender en vooral spannender te maken. De aanprijzingen van Harlan Coben en Lee Child ten spijt, het is echt niet veel meer dan een middelmatige thriller geworden.