Na een stroef begin, komt het goed op gang

Merete Lynggaard bevindt zich samen met haar broer Uffe op de veerboot naar Duitsland als ze plotseling verdwijnt. Een verdwijning onder mysterieuze omstandigheden, want ze laat geen enkel spoor achter. De media hebben het over zelfmoord, moord, maar ook over vrijwillige verdwijning. Maar eigenlijk weet niemand het zeker.

Brigadier Carl Morck die de nieuwe afdeling Q, die belast is met onopgeloste zaken, leidt, neemt de zaak opnieuw onder de loep. Aanvankelijk tegen wil en dank, maar als hij zich er meer in verdiept, bijt hij zich erin vast. Samen met zijn assistent Assad komt hij steeds verder met zijn onderzoek.

De vrouw in de kooi begint vrij stroef waardoor het verhaal niet helemaal op gang lijkt te komen. Dit kan komen omdat het nog onbekende personages zijn waar de lezer aan moet wennen. Toch begint het boek steeds meer te boeien en neemt de spanning zienderogen toe. Daardoor wordt het steeds moeilijker het boek aan de kant te leggen.

Carl Morck is een nogal eigenzinnige brigadier, maar geldt wel als een van de besten van het politiekorps. Hij kan nogal voor de dag komen en met zijn cynische opmerkingen maakt hij zich niet geliefd bij zijn collega's. Toch zijn het deze karaktereigenschappen die er mede voor zorgen dat De vrouw in de kooi een heerlijk boek is om te lezen en die ervoor zullen zorgen dat de 'serie Q' erg succesvol zal zijn.