Van begin tot eind boeiend

Omdat de Zweedse tv-journalist Anders Roslund een documentaire ging maken over de re-integratie van ex-gevangenen ontmoette hij Börge Hellström. Dit leidde ertoe dat ze besloten samen een boek te schrijven. Dat werd hun thrillerdebuut Vaderwraak, dat in 2004 is verschenen, meteen werd beloond met de prijs voor de beste Scandinavische misdaadroman en tevens het begin was van een wereldwijd succes. Drie seconden is het eerste deel van de trilogie rond de infiltrant Piet Hoffmann en is in 2010 uitgekomen.

Tien jaar geleden is Piet Hoffmann uit de gevangenis ontslagen en werkt sindsdien als infiltrant voor de politie van Stockholm. Hij heeft de taak gekregen om het vertrouwen van een Poolse maffia-organisatie te winnen, wat hem is gelukt. Het is nu de bedoeling dat hij hun macht uitbreidt tot binnen de gevangenismuren en daar de distributie van drugs overneemt. Dat is aanvankelijk succesvol totdat naar buiten komt wie hij werkelijk is. Vanaf dat moment is zijn leven niet meer zeker en realiseert hij zich dat hij maar drie seconden heeft om aan de dood te ontsnappen.

Het verhaal, dat bestaat uit een vijftal delen waarbinnen de hoofdstukken onderverdeeld zijn in dagen, maakt de lezer al meteen nieuwsgierig. Want wat is de rol van de personages die in het begin van het boek worden geïntroduceerd? Gedurende de plot wordt dat overigens al vrij snel duidelijk en dat zorgt er dan voor dat die personages in ieder geval geplaatst kunnen worden. Dat schept duidelijkheid. Een van hen, politierechercheur Ewert Grens, blijkt al in eerdere boeken van het schrijversduo voorgekomen te zijn. Om meer over hem te weten te komen, is het wellicht raadzaam om die voorgaande boeken eerst te lezen, maar noodzakelijk is het niet. Tijdens het verhaal wordt ruim voldoende informatie over hem en zijn verleden gegeven, zodat er een goed en redelijk volledig beeld van deze somberende rechercheur gevormd kan worden.

Drie seconden wordt voor een aanzienlijk deel verteld vanuit het perspectief van Hoffmann. Hierdoor krijgt de lezer een goed, realistisch, maar ook interessant beeld van hoe het leven als infiltrant eraan toegaat. Je moet je dan als crimineel gedragen, je verricht werkzaamheden voor de politie, je bent voortdurend aan het liegen en ook je leven is niet zeker. De dilemma’s waar een infiltrant mee te maken krijgt, komen erg goed naar voren. Dat de auteurs grondig research hebben gepleegd is te merken en ook dat Hellström ervaring in de criminaliteit heeft, pakt voor de auteurs gunstig uit. Het komt de geloofwaardigheid ten goede. Verbijsterend, hoewel het in feite wel te verwachten is, is de opstelling van de politietop en het ministerie van justitie. Terwijl ze op de hoogte zijn van alle acties van de infiltrant, zorgen ze er wel voor dat hen niets aan te rekenen valt, dat er geen enkele link naar hen te vinden is.

Tot halverwege heeft het verhaal geen zinderende spanning, maar er is wel degelijk een regelmatige dreiging die soms zelfs wel eens beklemmend werkt. Na de eerste helft neemt het spanningsveld zienderogen toe en gaat het tempo eveneens omhoog. Het aantal plotwendingen stijgt en de auteurs werken naar een bijzondere en intrigerende ontknoping toe. Drie seconden, dat vaak erg beeldende beschrijvingen heeft, is van begin tot eind boeiend, mooi en goed geschreven en doet zonder twijfel uitzien naar meer.