Psychische terreur

Er is een groot aantal gegadigden om in aanmerking te komen voor een appartement. Colombe Barou wordt, omdat ze zo'n keurige uitstraling heeft, geselecteerd. Niet veel later verhuist ze, samen met haar man en twee kinderen, naar de nieuwe woning. Haar man heeft een drukke baan en is daardoor veel op reis. Als hij weg is heeft Colombe iedere nacht last van haar bovenbuurman. Hij houdt haar met muziek uit haar slaap. Colombe gaat zich er steeds meer aan te ergeren en begint te lijden onder het voortdurende slaaptekort. Ze verandert van een rustige, wat bedeesde vrouw in een felle tante die zich niet meer op de kop laat zitten. En ze besluit wraak op de buurman te nemen. Maar wordt het daardoor niet van kwaad tot erger?

Tatiana de Rosnay is vooral bekend door haar roman Haar naam was Sarah. Deze roman, maar ook haar andere, hebben over het algemeen een emotioneel karakter. Met Het appartement is De Rosnay een, mogelijk eenmalig, andere richting ingeslagen. Want het boek heeft, zo geeft ze zelf aan, meer weg van een thriller.

Het appartement begint als een 'normale' roman. In een rustig, misschien zelfs wat gezapig, tempo verhaalt De Rosnay hoe het dagelijkse leven van Colombe eruitziet. Niets wijst erop dat het boek thrillerachtige elementen heeft. Dit verandert echter in de loop van het verhaal. Dan begint de spanning toe te nemen. Geen zinderende spanning, maar als lezer heb je vanaf dat moment wel aldoor het gevoel dat er wat staat te gebeuren.

De schrijfstijl van Tatiana de Rosnay is kort en bondig. Dat maakt dat het boek prettig leesbaar is. Door de toch wat eenvoudige manier van schrijven vlieg je er, hoewel het boek zeker niet uitblinkt in tempo, er wel snel doorheen. Misschien dat dit er de reden van is dat het nergens begint te vervelen.

Dat het boek niet al te diepgaand is, is eveneens te merken aan de uitwerking van de personages. Deze is vrij oppervlakkig en alleen van Colombe, hoewel dat ook beperkt is, komt de lezer wat meer te weten. De overige personages blijven, ondanks dat ze een belangrijke rol in het verhaal spelen, helaas wat onderbelicht.

Het appartement is geen roman met een bepaalde boodschap. Wel is het een boek waarbij je je afvraagt hoe je zelf zou reageren als je met een soortgelijke situatie te maken krijgt. Maar dat het psychisch wat met je doet, is een redelijke zekerheid. De Rosnay zet de lezer daarom wel aan tot wat nadenken. En wellicht is dat wat ze wilde bereiken.