Plezierig om te lezen

Joe Speedboot. Dan zal dat de hoofdpersoon van het verhaal zijn. Maar schijn bedriegt. Want het verhaal is geschreven vanuit de visie van Frans(je) Hermans. Over zijn leven. Wat hij meemaakt. En wat er in zijn gedachten omgaat.

In het leven van Fransje speelt Joe Speedboot wel een belangrijke rol. Zo niet de belangrijkste. Fransje zit op de middelbare school als Joe in zijn leven komt. Een leven dat vanaf dat moment een andere wending krijgt. En dan nu het boek zelf. Vanaf de eerste bladzijden pakte het me. De vaart zit er meteen goed in en de spanning proef je door het hele boek heen. Op de juiste momenten weet Tommy Wieringa waar het boek humor nodig heeft. Erg sterk vond ik ook de zelfspotmomenten van Fransje Hermans.

Is er dan alleen maar lof voor dit boek. Nee, toch niet. Want er waren wel een paar momenten die ik minder boeiend vond. Dat waren de bladzijden met Fransjes filosofische gedachten. Dit waren wat langdradig. Gelukkig zijn deze bladzijden tot een minimum beperkt gebleven. Ondanks dit laatste puntje van kritiek vond ik Joe Speedboot een uitermate plezierig boek om te lezen en heeft het me -grotendeels- van begin tot eind geboeid.