Ondanks het eind toch een prima boek

Majoor Anthony is belast met het arresteren van verdachte individuen. Tijdens een van deze operaties gaat het helemaal mis: twee verdachte individuen worden neergeschoten. Als majoor Anthony in de woonkamer van deze individuen het meisje Lina aantreft, besluit hij haar mee naar huis te nemen. Om zijn vrouw een kind te geven. Want hij en zijn vrouw Paloma kunnen zelf geen kinderen krijgen.

Als de majoor, die door niemand serieus wordt genomen, op missie gestuurd wordt, blijft Lina bij Paloma achter. Dat gaat aanvankelijk goed, maar als Palome weer eens een van haar hysterische buien heeft, vertrekt Lina. Om haar ouders te gaan zoeken. Daardoor belandt ze in allerlei extreme situaties die ze gelaten over zich heen laat komen.

Hoewel Onze oom een boek is van maar liefst 639 pagina's leest het niet als zodanig. Het is, geheel in de stijl van Grunberg, gemakkelijk en vlot leesbaar. Het verhaal bevat humoristische momenten, maar ook wel aangrijpende. Vooral die waar het Lina betreft.

Het boek bestaat uit vijf delen en in het vierde komt 'De Dirigent' opeens naar voren. Dat komt toch enigszins uit de lucht vallen en is, samen met het vijfde deel waarin Lina inmiddels volwassen is, het minst interessante deel van het boek. Vanaf het vierde deel wordt de indruk gewekt dat het geschreven is om toch maar een keer eind aan het boek te breien. Dat is jammer, want buiten dat is het een prima boek waarin de verteller in Grunberg volledig tot zijn recht komt.