Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Superlatieven zijn wat overdreven

Kees van Duyn 04 november 2018 Hebban Recensent
Tot zijn drieëndertigste werkte Daniel Cole nog als ambulancebroeder en schreef hij scenario’s voor televisieseries, hij stuurde ze op, maar werden alle afgewezen. Ook Ragdoll wilde hij als script verkopen, tot iemand hem de suggestie deed of hij het niet in boekvorm wilde gaan uitbrengen. Van het een kwam het ander en begin 2017 verscheen dit debuut, dat deel uitmaakt van een serie van drie. Dit betekende al meteen een wereldwijd succes, de rechten zijn aan meer dan dertig landen verkocht, en een tv-serie is in de maak.

Rechercheur William Fawkes, Wolf is zijn bijnaam, krijgt te maken met een nogal bizarre misdaad. In een appartement wordt een menselijke pop gevonden, dat bestaat uit aan elkaar genaaide lichaamsdelen van zes verschillende mensen. De media zijn hier al vlot van op de hoogte en noemen de vondst ‘de lappenpop’. Aan Wolf en zijn collega’s Emily Baxter en Alex Edmunds is het nu de taak om de moordenaar te vinden. Maar de dader heeft een verrassing voor hen, de namen van de volgende zes slachtoffers, maar ook de data waarop ze worden vermoord. Slaagt het team van Wolf in zijn missie?

Hoewel het verhaal zich vooral in het heden (2014) afspeelt, kent het ook enkele flashbacks, waaronder de proloog. Dat begin is redelijk spectaculair, heeft zelfs al een verrassende ontwikkeling en er is een lichte spanningsboog aanwezig. Daarna begint het waar het eigenlijk om draait, de vondst van de ‘lappenpop’ en de speurtocht naar de moordenaar van de afzonderlijke individuen. Dat onderzoek, de zoektocht en ook het voorkomen van nieuwe moorden spelen zich in ongeveer tweeënhalve week af. De lezer mag in feite verwachten dat het verhaal zich in een razend hoog tempo afspeelt, maar daarvan is geen sprake. Dat wil niet zeggen dat het verhaal traag verloopt, het had echter vele malen sneller gekund. Dat was de spanning zonder meer ten goede gekomen. Nu blijft die spanning beperkt tot een aantal momenten en voor een thriller die zeer hoog aangeprezen is, is dat te weinig.

Ragdoll geeft vooral een vrij goed beeld van een minutieus politieonderzoek, waar ze mee te maken krijgt, hoe de moordenaar een spel met hen lijkt te spelen en ook onder welke druk ze staat. Het gevolg hiervan is dat het verhaal wel een aantal clichés heeft, die in soortgelijke thrillers ook voorkomen. Cole heeft met zijn debuut wel voor een originele insteek gezorgd, want dat er een lijk gevonden wordt dat bestaat uit de lichaamsdelen van zes slachtoffers is geen alledaagse kost. De belangrijkste personages worden redelijk goed uitgewerkt, hoewel de lezer wel eens het gevoel kan krijgen iets te missen. Je moet dan net even iets te veel gaan raden naar wat er rond zo’n persoon speelt, alsof ze al in een eerder verhaal hun opwachting hebben gemaakt. Wat dat betreft had de auteur er misschien beter aan gedaan hun karakter iets meer te ontwikkelen. Het had zonder meer voor meer duidelijkheid gezorgd.

De plot van het verhaal is vrij sterk, Cole weet de lezer van begin tot eind te boeien, ook wanneer er eigenlijk niets gebeurt. Door enkele verrassende ontwikkelingen is niet te voorzien hoe het verhaal zal aflopen en wat het verband tussen de slachtoffers is. Als dat eenmaal duidelijk is, blijkt ook hoe ingenieus en intelligent de auteur dit uitgedacht heeft. Wellicht dat hij al in gedachten had dat Ragdoll dit keer wél verfilmd zou kunnen worden. De beeldende beschrijvingen zijn daar een mooi voorbeeld van.

Op de schrijfstijl van Cole valt zo goed als niets aan te merken, het schrijven beheerst hij zonder meer. Alleen probeert hij te vaak te grappig te zijn, dat past niet altijd in thrillers. Op de laatste bladzijden van het boek laat hij de deur op een kier staan naar een vervolg. Of dit opnieuw met Wolf zal zijn, valt er niet uit op te maken. Met deze eersteling heeft de auteur in ieder geval laten zien dat de thrillerwereld er een begenadigd schrijver bijgekregen heeft. Ondanks dat alle superlatieven over Ragdoll wat overdreven zijn.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Kees van Duyn