Neigt naar een driestuiverroman

Niels Hulzeboom werkt als manager bij Hotel Masthof. Omdat hij een nieuwe assistente nodig heeft, is Jitka Reehorst bij hem aanwezig voor een sollicitatiegesprek. Tijdens dit gesprek dwalen Niels' gedachten nogal eens af want hij is overrompeld door Jitka's schoonheid. Niet veel later wordt Jitka aangenomen en Niels raakt steeds meer in de ban van haar. Hoewel Niels gelukkig getrouwd is, wordt hij toch hopeloos verliefd op zijn assistente. En dat kan eigenlijk nooit goed aflopen.

Marit Masthof is de eigenaar van het hotel. Ze kent Niels al sinds haar jeugd en heeft zich ingeprent dat zij en Niels samen een goed stel vormen. Ze zet daarom ook alles in het werk om Niels aan zich te binden. Daarnaast heeft ze financiële zorgen. Want het hotel en het bijbehorende vakantiepark lijden verlies. Maar ze bedenkt een constructie waardoor het hotel er weer bovenop kan komen. Daarnaast denkt ze een pressiemiddel te hebben om Niels voor zich te winnen.

René Appel wordt, zo valt op de achterkaft te lezen, de Godfather van de Nederlandse thriller genoemd. Na het lezen van Weerzin vraag je je af waarom Appel deze 'titel' gekregen heeft. Want het boek heeft helemaal niets weg van een thriller. Het wordt namelijk nergens spannend. Zelfs de in veel andere thrillers aanwezige onderhuidse spanning laat het in Appels boek afweten. Het boek excelleert in intriges waardoor het neigt naar een driestuiverroman die bol staat van romantiek.

Omdat het boek nergens ingewikkeld wordt en eveneens geen diepgang heeft, leest het wel erg vlot weg. Op sommige momenten is het verhaal redelijk voorspelbaar en zelfs wat ongeloofwaardig. Met een beetje fantasie kan het plot van het boek verrassend worden genoemd. Een nadeel van dat plot is dat het een open einde heeft. De lezer krijgt daardoor het gevoel dat het verhaal niet af is. Dat er nog een vervolg op kan, of misschien wel moet, komen.

Het verhaal dat Appel in Weerzin probeert te vertellen is aardig. Het onderwerp leent zich er in principe voor om er een goed en spannend verhaal van te maken. Dat is René Appel echter niet gelukt en lijkt de Godfather op de rand van zijn voetstuk te staan.