Heel erg spannend!

Onlangs las ik Iene Miene Mutte van MJ Arlidge. Een letterlijk bloedstollende thriller. Van begin tot eind is dit een verhaal wat blijft boeien. De ontknoping komt ineens uit de lucht vallen, maar dat maakt het niet minder spannend. Tijdens het lezen had ik wel het idee dat ik het ooit eerder heb gelezen. Het boek is net nieuw, dus die kans is vrij klein. Inmiddels is het kwartje gevallen. Het verhaal lijkt heel erg op dat van de 50/50 moorden van Steve Mosby. In beide boeken worden steeds 2 mensen ontvoerd, waarna ze de keuze krijgen wie blijft leven en wie niet. Het is alweer een tijdje geleden dat ik de 50/50 moorden las, maar ik vond dat boek al ontzettend spannend. Ondanks het gelijkwaardige verhaal gaat Iene Miene Mutte daar nog overheen!

Een jonge vrouw komt uitgeput en onder het bloed het bos uitlopen. Haar verhaal lijkt ongeloofwaardig, maar toch lijkt er na onderzoek enige kern van waarheid in te zitten. Zeker als blijkt dat een paar dagen later een tweede slachtoffer zich meldt met een zelfde soort verhaal. Mensen worden in tweetallen ontvoerd, gevangengezet en uitgehongerd. Slechts één persoon overleefd, nadat er eerst een onmenselijke keuze gemaakt wordt. Hoe ver ga je om je eigen leven te redden?

Inspecteur Helen Grace wordt met haar team op deze zaak gezet. Het verhaal wordt vanuit verschillende personages verteld. De verschillende slachtoffers worden uitgelicht. Daarnaast wordt de zaak zelf gevolgd vanuit verschillende mensen uit het politieteam, waarbij ook aandacht wordt besteed aan de persoonlijke levens van de agenten. Ook leer je de moordenaar kennen in anoniem geschreven hoofdstukken. De verhouding hiervan is perfect.

De hoofdstukken zijn kort, waardoor er genoeg vaart zit in het toch al heel erg spannende verhaal. De personages worden daardoor ook een stuk realistischer en menselijker. Ondanks de gruweldaden die sommige personen mee moeten maken.

Naarmate het onderzoek vordert worden verschillende verdachten aangedragen. Sommige zijn verwacht en sommige zijn onverwacht. Halverwege dacht ik dat ik al wist wie het gedaan had. Dat was al vrij snel, waardoor het boek minder spannend dreigde te worden. Maar dan komt Grace zelf met de oplossing. Een oplossing die ze niet deelt met het korps en dus ook niet met de lezer. Heel erg frustrerend. Maar uiteindelijk komt de aap uit de mouw. De ontknoping is verrassend.

Dit boek is met recht een pageturner te noemen. Het is spannend op de juiste momenten en het leest als een trein. Het is een boek wat je maar beter ook niet voor het slapen gaan kunt lezen. Inmiddels heb ik ook al gelezen dat er inmiddels nog drie 'Helen Grace' boeken in aantocht zijn. Daar kijk ik heel erg naar uit!