Veelbelovend eerste deel van originele fantasyreeks

In veel fantasyverhalen komen draken voor. Deze wezens zijn er in alle vormen en maten. Dat Anthony Ryan voor zijn nieuwe fantasyserie ‘Draconis Memoria’ toch nog met een compleet nieuw soort draakachtig wezens heeft kunnen komen mag dus best een prestatie genoemd worden. In de wereld van ‘Het Vuur van de Draak’, het eerste deel van deze serie, zijn sommige mensen in staat om het bloed van Groene, Rode, Blauwe en Zwarte draken te gebruiken om bijvoorbeeld schepen sneller te laten varen. Onder andere door de inzet van deze Bloedgezegenden is de IJzerschip Handelsmaatschappij een van de grootste machten in de wereld geworden.
Om genoeg bloed te verzamelen wordt er op draken gejaagd en worden ze gefokt. Hierdoor worden de drakenbloedlijnen echter steeds zwakker. Daarnaast dreigt er een oorlog met het Corvantijnse Keizerrijk. De legendarische Witte Draak zou mogelijk een einde kunnen maken aan deze problemen – als hij tenminste bestaat. Kruimeldief Cleefmond Torkreek is een ongeregistreerde Bloedgezegende. Hij wordt gedwongen op zoek te gaan naar dit wezen. Hierbij wordt hij geholpen door de eveneens Bloedgezegende IJzerschipspionne Lizanne Letriet die belast is met de taak meer over dit wezen te weten te komen. Corrin Heilmoer is tweede stuurman op het snelle Handelsmaatschappijschip de Veelbelovende Onderneming. Als de oorlog uitbreekt moet hij alles op alles zetten om zijn schip en de bijzondere aandrijving uit handen van de vijand te houden.

Anthony Ryan studeerde geschiedenis en werd bekend met zijn fantasytrilogie ‘In de Schaduw van de Raaf’. Het eerste deel hiervan gaf hij aanvankelijk zelf uit, maar hij kreeg al gauw een boekencontract aangeboden voor de volledige trilogie. Deze nieuwe serie die uit drie of vier boeken gaat bestaan speelt in een nieuwe wereld. Bij het bedenken heeft Ryan duidelijk zijn kennis van geschiedenis gebruikt. De wereld komt overtuigend en origineel over en is duidelijk heel anders dan de onze, al zijn er wel herkenbare elementen waardoor hij soms een vroegere versie van de onze lijkt en soms een latere. Het magische systeem dat gebaseerd is op de kracht van het bloed van draken is goed bedacht en is mooi verweven met het plot.
Er wordt niet heel veel uitgelegd waardoor je als lezer zelf kan ontdekken hoe alles precies in elkaar zit. In het begin is het even puzzelen en zijn de vele namen en termen soms moeilijk uit elkaar te houden, maar veel wordt vanzelf duidelijk. Je moet wel voortdurend goed op blijven letten, want je mist gauw iets. Soms lijkt er daarom soms iets te ontbreken. Het is geen boek dat heel vlot leest.
In de proloog en de fragmenten die voorafgaan aan elk deel worden er helaas wel onnodig dingen uitgelegd. De toegevoegde waarde van deze fragmenten blijft vrij onduidelijk. Datzelfde geldt voor de proloog. Zelfs als blijkt hoe de gebeurtenissen in de proloog in het verhaal passen blijft de vraag waarom er voor deze vorm gekozen is.
Veel personages zijn onwaarschijnlijke helden die absoluut niet perfect zijn. Clint is ‘tuig uit de blindjes’ en Lizanne is heel kil en emotieloos. Ze zijn niet duidelijk goed en moeten niet alleen hun vijanden, maar ook hun eigen tekortkomingen overwinnen. Juist hun manier om om te gaan met de problemen die ze tegenkomen maakt hen sympathieke en aantrekkelijke personages. Ook de tegenstanders lijken goede redenen te hebben voor de dingen die zij doen en dat maakt hen realistisch. Het verhaal ontstijgt het clichéverhaal en het duidelijke onderscheid tussen goed en kwaad waar veel mensen aan denken bij epische fantasy.
De eerste helft van het boek heeft wel een aardig verhaal, maar buiten het originele gegeven, de aantrekkelijke personages en de uitdaging om zelf te puzzelen heeft het nog niet heel veel te bieden. Ongeveer halverwege komen enkele belangrijke kwesties duidelijker naar voren. Er worden interessante vragen gesteld over de manier waarop de wereld in het boek in elkaar zit, onder andere over kolonialisme, religie, evolutie en het gevangennemen en -houden van wezens die als minderwaardig beschouwd worden en die de mens moeten dienen, wat zowel voor deze wezens als voor de mens op de lange termijn negatieve gevolgen heeft. Deze vragen worden helaas nog niet allemaal goed uitgewerkt, maar er wordt wel een basis gelegd voor een uitwerking in de volgende delen.
De oorlog komt vrij realistisch over. De gevechten zijn bloederig en zijn gedetailleerd beschreven. Er vallen ook genoeg slachtoffers om de strijd realistisch over te laten komen. Zelfs belangrijkere personages worden niet bespaard. Dit maakt het verhaal geloofwaardig en volwassen, maar ook wat minder geschikt voor lezers die hier niet tegen kunnen.
Bepaalde gebeurtenissen zijn soms iets te toevallig en staan te veel in dienst van het plot om echt geloofwaardig te kunnen zijn. Niet alles is even verrassend, maar de opbouw en uitwerking is geslaagd. De drie verhaallijnen wisselen elkaar goed af en lopen redelijk netjes door elkaar, met uitzondering van hoofdstukken in het begin waarbij de chronologie niet helemaal lijkt te kloppen en het einde waarbij één van de verhaallijnen heel lang niet meer opgepakt wordt. Het blijft ook lang onduidelijk waar deze verhaallijn heen gaat en wat hij toevoegt aan het verhaal. Hij lijkt vooral te dienen als basis waar het vervolg op door kan gaan.
Het is duidelijk dat dit boek deel uitmaakt van een serie. Hoewel er veel veranderd is aan het eind en er een redelijk bevredigende conclusie is zijn er te veel onbeantwoorde vragen en losse eindjes om van een netjes afgerond en op zichzelf staand eerste boek te kunnen spreken. Als eerste deel van een serie is het echter veelbelovend. Het is geen perfect boek, maar de auteur doet heel veel goed en heeft een interessant verhaal neergezet. Als Ryan de kwaliteit kan waarborgen en als de opgeroepen vraagstukken in de volgende delen nog wat meer uitgewerkt worden dan heeft de ‘Draconis Memoria’-serie alles in zich om veel lezers aan zich te binden.

Met dank aan uitgeverij Luitingh Fantasy voor het ter beschikking stellen van een vooruitexemplaar.