Paradijsvogels

Het eerste wat opvalt aan dit boek is de prachtige cover. Werkelijk een om verliefd op te worden. Het neemt je direct mee naar het mooie eiland Aruba en je ziet jezelf liggen in die hangmat. Maar, schijn bedriegt.

In dit boek leren we Tara kennen, een eigenwijze journaliste met een brutaal karakter. Heerlijk meisje. Geen blad voor haar mond en no nonsense. Wanneer haar baas haar verzoekt naar Aruba te gaan voor een reportage twijfelt ze eerst aan de opdracht, maar uiteindelijk gaat ze toch. Iets wat ze misschien beter niet had kunnen doen.

"Bon Bini op Aruba, One Happy Island! Voor het eerst sinds lange tijd voelde ze een golf van opwinding in haar buik."

Naast Tara maken we ook kennis met Diego, een hard werkende man met een druk gezinsleven. Dit komt enigszins onder druk te staan wanneer hij zich mengt in de zaken van Tara. Maar samen blijken zij een gouden duo.

De hoofdstukken in het boek zijn lekker kort. Hierdoor kreeg ik de kans tussendoor elke keer wat te lezen en zo schoot het al met al lekker op. Vanaf het begin was ik gek op Tara. Love that chick. Diego had ik daarentegen wat minder mee. Ik kon mijn vinger er niet opleggen, maar ik mistte de klik.

Pagie maakt uitgebreid gebruik van de mogelijkheid jezelf te plaatsen op het eiland. Hierdoor wordt het hele verhaal wat echter. De spanning bouwt zich goed op en langzaam kruip je naar de ontknoping. En die zit goed in elkaar. Ondanks dat het enigszins wat voorspelbaar is, is de constructie prima en klopt het gewoon.

Dankzij Paradijsvogels heb ik kennis gemaakt met een nieuw duo waar ik zeker meer over wil gaan lezen.