Goed begin, helaas een teleurstellend einde

In 2016 kwam ik een stukje van de proloog van dit boek tegen op de blog van Kwante in Wonderland. Ik vond het een interessant stukje, ik had het idee dat het wel een spannend boek zou worden. Omdat dit boek het maandboek van de maand van mijn Goodreadsgroep werd en omdat de proloog ervoor heeft gezorgd dat ik het wilde lezen, heb ik het boek gekocht. In verschillende reacties las ik dat dit boek een beetje op Gossip Girl en op Pretty Little Liars lijkt. Ik ben dol op de serie Pretty Little Liars dus ik kreeg nog meer zin in dit boek.

Ik merkte gelijk dat dit een boek zou worden vol met echte meiden dingen. Vooral dat meiden soms erg naar tegen elkaar kunnen doen. Op zich had ik er niet veel moeite mee. Het zijn haast allemaal rijkeluis meiden, geen wonder dat er dan gezeur komt. Ik wil hiermee niet zeggen dat het in de werkelijkheid ook zo gaat maar in films en boeken kom je dit soort dingen vaak tegen. Toen ik verder in het boek kwam merkte ik dat ik een stuk minder zin kreeg in het boek. Ik begon mij af te vragen waardoor dat kwam. Kwam het door de personages, kwam het door de schrijfstijl of kwam het door de verhaallijn?

Het kwam zeker niet door de schrijfstijl. De schrijfstijl in dit boek leest vlot weg, en het probeert je echt een beeld van de wereld te geven. Ondanks dat ik de schrijfstijl fijn vond merkte ik wel dat ik het verhaal niet voor me zag. Het ging niet leven. Maar een boek heeft niet alleen een goede schrijfstijl nodig maar ook goede personages en een goede verhaallijn. Helaas ontbrak het hier aan alle twee. Sommige personages vond ik nog wel sympathiek maar ik had er geen connectie mee. Ik voelde wel dat ik soms medelijden had maar uiteindelijk begon het mij ook niet meer te interesseren. Sommige personages vond ik te egoïstisch en ik sloeg dan ook het liefste die hoofdstukken over, dat was iets wat ik niet wilde doen. Ik wilde alles meekrijgen ook al vond ik het niet zo leuk. Tijdens het lezen van een boek wil ik met de personages mee kunnen denken, soms wil ik mij ergeren aan personages maar niet de hele tijd. Ik wil begrijpen waarom personages bepaalde dingen doen en ik begreep dat in dit boek gewoon niet.

De verhaallijn vond ik vrij dun. Ik had vaak het gevoel dat ik naar een slechte soap zat te kijken. Een soap waarbij je niet weg kan zappen. De proloog in dit boek beloofde voor mij veel goeds, maar helaas bleef die gehele spanning die ik toen voelde weg. Soms sloeg ik een pagina al zuchtend open als ik wist bij welke verhaallijn ik nu weer aan kwam. Ik vind dat super jammer. Het einde vond ik dan wel weer vrij emotioneel en ik had ook niet zien aankomen. Ik vond het heel jammer dat juist dit personage het eerste boek niet heeft overleefd. Dit was een van de weinige personages waarmee ik mee kon leven.

Misschien ben ik wel iets te kritisch geweest. Ik weet dat dit boek het eerste boek van deze schrijfster is. En ik heb ook alle respect voor haar. Ze heeft een goede fantasie en dat laat ze hier ook wel in terug zien. Maar dit boek was gewoon niet mijn ding. Hier en daar zie ik wel wat mensen er in zien. En als je een serie als Gossip Girl leuk vindt dan vind je dit boek ook zeker leuk. Maar ik twijfel of ik de serie verder ga lezen.