Ontknoping die je naar adem doet happen

Je eigen kind herken je altijd. Toch ?

Zes jaar na zijn verdwijning wordt Sander opnieuw herenigd met zijn ouders en zus. Er is in eerste instantie grote vreugde, maar na verloop van tijd komt ook de twijfel de kop op steken. Is Sander wel wie hij zegt te zijn en wat is er 6 jaar geleden eigenlijk gebeurd ?

Voor haar vierde thriller haalde Anita Terpstra inspiratie bij het verhaal van de Nederlandse 'bosjongen' welke enige tijd geleden in de media verscheen. Deze jongen beweerde ontvoerd te zijn geweest, maar later bleek dit een grote leugen. Maar wat als het jou als ouder zou overkomen. Jaren na zijn/haar verdwijning wordt je kind plots teruggevonden. Dan sluit je het in je armen toch ? Of niet ?

Hoewel het onderwerp reeds aan bod kwam in films als "Olivier, Olivier" en meer recent "The Imposter", slaagt Terpstra erin haar eigen invulling te geven aan dit gegeven.

Na een korte impressie van de verdwijning, wordt al snel overgeschakeld naar de hereniging van Sander met zijn ouders, zus en inmiddels geboren broertje. De verschillende reacties worden mooi beschreven en al snel blijkt dat ieder zijn eigen manier heeft om met de terugkeer van Sander om te gaan.

Beetje bij beetje kom je als lezer meer te weten over de verschillende personages en besef je dat bepaalde mensen geheimen willen verborgen houden. Sommige van die geheimen slepen misschien iets te lang aan, maar als lezer kan je niets anders dan gewoon verder lezen. Uiteindelijk wordt je beloond met een ontknoping die je toch even naar adem doet happen.

"Anders" is een bevestiging van het talent van Terpstra en doet uitkijken naar haar volgende boek.