In 1995 debuteerde Pieter Aspe, de meest gelezen misdaadauteur in Vlaanderen en Nederland, met “Het vierkant van de wraak”. Een jaar later verscheen bij Manteau “De Midasmoorden” als tweede in de Van In- reeks. Ondertussen staat de teller al op negenentwintig. In 2001 ontving Pieter Aspe de Hercule Poirotprijs voor het boek “Zoenoffer” en in 2002 Humo’s Gouden Bladwijzer voor “De vijfde macht”. De eerste tien misdaadwerken zijn verfilmd tot de succesvolle tv- serie “Aspe”. Pieter Aspe is een rasechte Bruggeling. Zijn verhalen spelen zich dan ook meestal in Brugge af, wat hij zeer gedetailleerd kan beschrijven. Zijn voorliefde voor een “Duveltje” geeft hij in zijn verhalen weer door hoofdpersonage Van In regelmatig een “Duveltje” te laten drinken. Aspes kennis van het Latijn vindt men terug in de dialogen tussen Van In en Versavel.
Geldzucht is de moorddadige leidraad in de Midasmoorden. Vandaar de titel, de mythologische koning Midas ondervond dat goudzucht niet gelukkig maakt en zelfs tot de dood kan leiden ook al kon hij alles wat hij aanraakte in goud veranderen.
Adjunct- commissaris Pieter Van In van de Brugse politie gaat samen met zijn collega Guido Versavel en bijgestaan door substituut Hannelore Martens de strijd aan met de misdaad. Brugge wordt ditmaal opgeschrikt door de moord op een Duits zakenman, meneer Fiedle, touroperator en vastgoedhandelaar. Tussen zijn persoonlijke spullen vinden ze een eigenaardige foto van de madonna van Michelangelo. Even later brengen terroristen het standbeeld van Guido Gezelle tot ontploffing. Eerst denkt men dat een Waalse splintergroep hiervoor verantwoordelijk is. Eigenaardig is dat Van In niet de moord maar wel de ontploffing moet onderzoeken. Onderzoeksrechter Creytens krijgt het moordonderzoek in handen. Al vlug komt men te weten dat de twee zaken in verband staan met elkaar. Pieter Aspe bouwt een web vol intriges rond zijn personages. Het oorlogsverleden van de voorvaders van zijn personages vormt de kiem van de huidige misdaden. Hun nazisympathieën en geldzucht komt nu tot uiting in de drang naar macht en als het moet wil men er ook voor moorden. Van In moet dus voorzichtig te werk gaan omdat de verdachten tot de Belgische hogere rangen behoren. Dit is niet gemakkelijk voor hem wegens zijn overmatig drankgebruik en andere persoonlijke problemen. Natuurlijk brengt hij de klus tot een goed einde ondanks zijn soms onbehouwen en brute manier van doen.
Laat hij die zoekt niet ophouden met
zoeken, totdat hij vindt.
En als hij vindt, zal hij verontrust worden
en als hij verontrust is,zal hij zich verwonderen
en hij zal over het Al heersen.

Het boek is bij de start vrij ingewikkeld omwille van de vele personages. Je raakt hierdoor soms de draad kwijt en moet dan even terug bladeren om te zien wie, wie is. Pas op het einde komt er wat snelheid in en krijgt men duidelijkheid over het waarom van de misdaden. Toch vind ik het een goed boek en heb ik het graag gelezen, Pieter Aspe verveelt nooit.