Geen woorden voor

Alida Lopes Dias, Alie genoemd, krijgt voor haar 12de verjaardag een poëziealbum of zoals ze het zelf zegt poesiealbum, het is het jaar 1941
Alie en haar familie en vriendinnetjes zijn Joods en ze mogen allemaal een versje met bij behorende plaatjes in haar album schrijven.
Het laatste versje dateert van eind 1942 en uiteindelijk bevat het album 19 versjes, waarvan maar 6 het overleven.

Aan de hand van deze versjes heeft de auteur Claudia Carli een boek geschreven. Je leert de meisje hun familie en de omstandigheden een voor een kennen.

Wat een hartverscheurend en verdrietig boek is dit
Alle meisjes zijn rond de 12/13 jaar, de ouders en de meester niet ouder dan 47.

En het laatste gedichtje heb ik echt mijn tranen laten stromen, want dit is van zus Gretha...

5 sterren voor dit boek, maar wat is het lastig om dit boek te recenseren. Want woorden voor dit boek heb ik eigenlijk niet...