Lezersrecensie
Een fijne verrassing uit Italië
In april verscheen het boek De Bijzondere Woorden Van Gioia, geschreven door de Italiaanse auteur Enrico Galiano. Dat een Italiaanse young adult hit naar het Nederlands wordt vertaald terwijl er nog geen Engelse vertaling van is, zie je eigenlijk nooit. Ik werd hierdoor nieuwsgierig en las dit bijzondere boek voor Hebban.
De 17-jarige Gioia is anders dan haar klasgenoten. Ze draagt geen make-up, en haar oude flanellen blouse en kapotte broek zijn écht versleten en gescheurd.
Ze houdt van fotograferen (alleen ruggen van mensen, nooit de voorkant) en verzamelt onvertaalbare woorden en zinnen. Gioia heeft één vriendin die eerlijk en onomwonden zegt waar het op staat – helaas bestaat ze alleen in het hoofd van Gioia. Op een avond ontmoet Gioia een jongen, Lo. Met hem kan ze goed praten, ontdekt ze. Maar is hij wel wie hij zegt dat hij is?
Verwachtingen
De achterflap trok mij vooral aan, want waar zou dit boek over gaan? Ik zag dit boek in een ‘boeken waar ik naar uitkijk in april’ lijstje van een andere blogger en ik werd direct nieuwsgierig. Ik ben er blanco aan begonnen, want ik wist niet goed wat ik ervan kon verwachten. Ik had wel wat twijfelachtige gevoelens, want dit kon ook wel eens helemaal niet mijn boek zijn.
Verhaal
Aangezien dit het eerste boek van Enrico Galiano is dat ik lees, wist ik niet wat ik van zijn schrijfstijl moest verwachten. De schrijfstijl verraste me, want Galiano schrijft in de derde persoon. Zoiets zie je tegenwoordig weinig meer in young adult, de laatste keer was volgens mij in de boeken van Marissa Meyer. Dit is dus erg verfrissend. Hierdoor komt het verhaal misschien nog beter binnen. Deze schrijfstijl past volgens mij dan ook zeer goed bij dit boek. En wat die Italiaanse website zegt, dat je dit verhaal in één adem uitleest, klopte voor mij en de schrijfstijl speelt daar een belangrijke rol in.
Hoofdpersoon Gioia heeft een schriftje waarin ze allemaal bijzondere woorden en zinnen opschrijft die ze hoort of ergens tegenkomt. Ik kende heel veel woorden niet. De woorden die worden uitgelegd in het verhaal worden niet aangedikt, maar ze zijn juist op een hele mooie manier in het verhaal verweven. Als je niet goed oplet zie je ze waarschijnlijk over het hoofd. Ik vind dit knap gedaan, want zoiets kan ook flink mis gaan. Enrico Galiano heeft de woorden en zinnen op zo’n manier verweven met het plot dat het heel natuurlijk aanvoelt.
Gioia en Lo zijn personages waar je meer van wilt weten. Beiden hebben iets over zich wat je nieuwsgierig maakt, maar wat je ook een beetje medelijden met ze laat krijgen. Vooral Gioia zie je groeien. Ik hoop alleen dat het met beide hoofdpersonages beter gaat, want ze hebben het niet makkelijk. De thuissituatie van Gioia is best schrijnend te noemen.
Enrico Galiano snijdt in De Bijzondere Woorden van Gioia een paar belangrijke tehma’s aan. Ik haal daar onder andere eenzaamheid, pesten en psychische problematiek uit. Je merkt dat Gioia hartstikke eenzaam is, want waarom heeft ze anders een denkbeeldige vriendin? Op school wordt ze gepest omdat ze ‘anders’ is en daar leidt ze onder. Lo heeft een hele hoop problemen waar ik niet heel veel over kan zeggen omwille van spoilers, maar deze problemen zijn wel psychisch.
Het plot is opgedeeld in drie delen waarin een flink aantal korte hoofdstukken zitten. Alle drie de delen hebben betrekking op een gebeurtenis uit het verhaal en alle drie beginnen ze met zo’n bijzonder woord of bijzondere zin. Het is geen groot uitgedacht plot, maar een klein verhaal. Natuurlijk speelt het verhaal een rol, maar ik denk dat de karakterontwikkeling nog een veel belangrijkere rol speelt. Vaak ben ik niet zo van de boeken die om karakterontwikkeling draaien, maar De Bijzondere Woorden Van Gioia verraste me absoluut. Het verhaal leest moeiteloos weg en je wilt ook doorlezen, want je wilt weten hoe het de personages verder vergaat.
De Bijzondere Woorden Van Gioia is voor mij tot nu toe de verrassing van 2019. Het zit goed in elkaar en ik had eerlijk gezegd een beetje twijfelachtige gevoelens voor ik hieraan begon, maar ik ben oprecht verrast. De karakterontwikkeling gaat heel subtiel en de bijzondere woorden en zinnen heeft de auteur op een hele subtiele manier met het plot verweven. Dat is toch een knap staaltje vakwerk, want niet iedereen kan dit. Dit is dus vrij duidelijk: 4,5 sterren voor De Bijzondere Woorden Van Gioia van Enrico Galiano. Deze Italiaanse hit gaat het vast ook goed doen in Nederland. En het einde snoepte er een half
sterretje vanaf, want het liet me wat geïrriteerd achter. Ik wilde nog net iets meer.
De 17-jarige Gioia is anders dan haar klasgenoten. Ze draagt geen make-up, en haar oude flanellen blouse en kapotte broek zijn écht versleten en gescheurd.
Ze houdt van fotograferen (alleen ruggen van mensen, nooit de voorkant) en verzamelt onvertaalbare woorden en zinnen. Gioia heeft één vriendin die eerlijk en onomwonden zegt waar het op staat – helaas bestaat ze alleen in het hoofd van Gioia. Op een avond ontmoet Gioia een jongen, Lo. Met hem kan ze goed praten, ontdekt ze. Maar is hij wel wie hij zegt dat hij is?
Verwachtingen
De achterflap trok mij vooral aan, want waar zou dit boek over gaan? Ik zag dit boek in een ‘boeken waar ik naar uitkijk in april’ lijstje van een andere blogger en ik werd direct nieuwsgierig. Ik ben er blanco aan begonnen, want ik wist niet goed wat ik ervan kon verwachten. Ik had wel wat twijfelachtige gevoelens, want dit kon ook wel eens helemaal niet mijn boek zijn.
Verhaal
Aangezien dit het eerste boek van Enrico Galiano is dat ik lees, wist ik niet wat ik van zijn schrijfstijl moest verwachten. De schrijfstijl verraste me, want Galiano schrijft in de derde persoon. Zoiets zie je tegenwoordig weinig meer in young adult, de laatste keer was volgens mij in de boeken van Marissa Meyer. Dit is dus erg verfrissend. Hierdoor komt het verhaal misschien nog beter binnen. Deze schrijfstijl past volgens mij dan ook zeer goed bij dit boek. En wat die Italiaanse website zegt, dat je dit verhaal in één adem uitleest, klopte voor mij en de schrijfstijl speelt daar een belangrijke rol in.
Hoofdpersoon Gioia heeft een schriftje waarin ze allemaal bijzondere woorden en zinnen opschrijft die ze hoort of ergens tegenkomt. Ik kende heel veel woorden niet. De woorden die worden uitgelegd in het verhaal worden niet aangedikt, maar ze zijn juist op een hele mooie manier in het verhaal verweven. Als je niet goed oplet zie je ze waarschijnlijk over het hoofd. Ik vind dit knap gedaan, want zoiets kan ook flink mis gaan. Enrico Galiano heeft de woorden en zinnen op zo’n manier verweven met het plot dat het heel natuurlijk aanvoelt.
Gioia en Lo zijn personages waar je meer van wilt weten. Beiden hebben iets over zich wat je nieuwsgierig maakt, maar wat je ook een beetje medelijden met ze laat krijgen. Vooral Gioia zie je groeien. Ik hoop alleen dat het met beide hoofdpersonages beter gaat, want ze hebben het niet makkelijk. De thuissituatie van Gioia is best schrijnend te noemen.
Enrico Galiano snijdt in De Bijzondere Woorden van Gioia een paar belangrijke tehma’s aan. Ik haal daar onder andere eenzaamheid, pesten en psychische problematiek uit. Je merkt dat Gioia hartstikke eenzaam is, want waarom heeft ze anders een denkbeeldige vriendin? Op school wordt ze gepest omdat ze ‘anders’ is en daar leidt ze onder. Lo heeft een hele hoop problemen waar ik niet heel veel over kan zeggen omwille van spoilers, maar deze problemen zijn wel psychisch.
Het plot is opgedeeld in drie delen waarin een flink aantal korte hoofdstukken zitten. Alle drie de delen hebben betrekking op een gebeurtenis uit het verhaal en alle drie beginnen ze met zo’n bijzonder woord of bijzondere zin. Het is geen groot uitgedacht plot, maar een klein verhaal. Natuurlijk speelt het verhaal een rol, maar ik denk dat de karakterontwikkeling nog een veel belangrijkere rol speelt. Vaak ben ik niet zo van de boeken die om karakterontwikkeling draaien, maar De Bijzondere Woorden Van Gioia verraste me absoluut. Het verhaal leest moeiteloos weg en je wilt ook doorlezen, want je wilt weten hoe het de personages verder vergaat.
De Bijzondere Woorden Van Gioia is voor mij tot nu toe de verrassing van 2019. Het zit goed in elkaar en ik had eerlijk gezegd een beetje twijfelachtige gevoelens voor ik hieraan begon, maar ik ben oprecht verrast. De karakterontwikkeling gaat heel subtiel en de bijzondere woorden en zinnen heeft de auteur op een hele subtiele manier met het plot verweven. Dat is toch een knap staaltje vakwerk, want niet iedereen kan dit. Dit is dus vrij duidelijk: 4,5 sterren voor De Bijzondere Woorden Van Gioia van Enrico Galiano. Deze Italiaanse hit gaat het vast ook goed doen in Nederland. En het einde snoepte er een half
sterretje vanaf, want het liet me wat geïrriteerd achter. Ik wilde nog net iets meer.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Laurie
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
