Van een respectvol burger tot serie moordenaar.

Sterre Carron studeerde tropische geneeskunde aan het Tropisch instituut te Antwerpen.
Zij werkte enkele jaren in Rwanda en Zaïre voor Artsen zonder grenzen.
De auteur is gespecialiseerd in forensische geneeskunde en oosterse spiritualiteit.
Ze heeft ondertussen met Satya haar 13de thriller geschreven.
Na Mara en Thirta, Matsya ,Trifla,Indigo, Indra en Gotcha is Carta haar achtste boek in de Rani-Diaz serie.
Voor het boek Mara woonde ze twee autopsie's bij.

Ik vind de boeken uit de Rani-Diaz serie toe nu toe allemaal top.
De schrijfstijl van Sterre Carron is helemaal mijn ding.
Na Luc Deflo is zij mijn lievelingsauteur,dankzij Hebban en de thriller tiendaagse kan ik nu genieten van deze serie .

Sterre Carron gebruikt behalve een paar uitzonderingen altijd titels uit het Sanskriet de taal van de yoga.
Titels zoals Ik hou van jou of Blijf bij mij zijn voor haar te gewoon,door het Sanskriet te gebruiken worden de titels iets persoonlijks,iets eigen alleen van haar.

Carta begint al direct B A M heel heftig,je moet al direct jezelf focussen en bij de les blijven.
Deze inleiding hakt er al direct in wat dit met de rest van het verhaal te maken heeft word pas op het einde duidelijk.

Een storm raast door het land en Saskia vervloekt Ytske want normaal was het haar beurt om boodschappen te doen maar Ytske is weer eens verlieft en dus vraagt ze Saskia om aub,aub dit voor haar te doen en haar tot 17u de privacy te gunnen met haar liefje.Ze wonen nl met een aantal jongeren in een anti kraakpand om de kosten van de huur te drukken.Helemaal doorweekt komt ze thuis maar van ytske geen spoor,Saskia denkt dat ze alleen thuis is en gaat douchen want ze is koud tot op het bot.Na het douche hoort ze geluiden in huis die erop wijzen dat er nog aanwezigheid is en ze verwacht dat Ytske zal komen binnenlopen om alles in geuren en kleuren te komen vertellen maar dat gebeurt niet.
Daarom verlaat Saskia haar kamer ze hoort geluiden vanachter het raam en besluit te kijken wat daar tegen aanslaat.Saskia's brein registreert in eerste instantie niet wat ze ziet tot ze beseft dat het Ytske's lichaam is dat daar aan een touw hangt.Heeft Ytske zelfmoord gepleegd?Want daar had ze het wel eens over als ze voor de zoveelste keer liefdesverdriet had en ook dat ze zich dan zou verhangen.

Rani Diaz komt met haar team op de zaak te staan en de wetsdokter ontdekt al snel dat het hier om moord gaat er word op het lichaam ook een speelkaart ontdekt waarop een aantal cijfers zijn vermeld.Vermoed word dat hiermee een bepaalde datum word bedoeld.
Wanneer er kort daarna een tweede moord gebeurt zitten ze met de handen in het haar,ze zien geen link met de beide slachtoffers want ook hier is er een speelkaart dus dezelfde dader.Rani vreest hiermee ook dat de dader waarschijnlijk nog meer moorden beraamt en dat ze in een nachtmerrie belanden als ze niet gauw een verband vinden en hierdoor ook snel de dader achter de tralies kunnen zetten.

Ook in Carta blijft Sterre trouw aan de voor haar fans bekende schrijfstijl.Hier hou ik van,de levendige beschrijving van hoe de dader te werk gaat en alles pland.Sterre legt zichzelf hiermee waarschijnlijk ook wel druk op want alles moet tot in detail kloppen,daardoor kan ik als lezer soms zelfs beelden oproepen en lijkt het net alsof ik er zelf bij ben.
De opbouw van het verhaal is altijd in stijgende lijn nergens een minder moment.
De personages zijn goed gekozen je krijgt nergens het gevoel dat er iemand overbodig is ze zijn allemaal goed uitgebouwd.
Eigen aan Sterre en de Rani Diaz serie is ook dat je de meeste informatie pas naar het einde toe krijgt waardoor je dan pas de link naar het hoe,wat,waarom kan leggen.
Daardoor kom je als lezer toch nog voor verrassingen te staan want Sterre zet vele van ons op het verkeerde spoor.
De dader denkt van zichzelf dat hij een respecttabel persoon is want hij heeft een reden om te moorden,toch?

Een plan begint met een gedachte.
Dat was bij mij niet anders.
Ik had al heel wat ellende achter de rug,miserie,waar ik me moeilijk mee kon verzoenen,maar omdat ik wist dat ik er niets aan kon veranderen,probeerde ik er zo goed en zo kwaad als ik kon,mee te leven.
Tot ik op een dag een e-mail ontving,die werkte als een rode lap op een stier.

Het was deze e-mail die me tot deze moorden aanzette en me het idee gaf dat elke moord gerechtvaardigd was, want ik strafte een misdaad die mijn slachtoffers begingen zonder veroordeeld te zijn geweest.
Dat ik hierdoor een moordenaar werd kwam niet in me op.


Dirk Demuynck van uitgeverij Witsand beweert bij elk nieuw boek,deze is de beste maar omdat Sterre zichzelf altijd weer overtreft en ze alsmaar beter word moet hij zichzelf bij elk nieuw boek verbeteren en telkens weer herhalen,deze is de beste.