roadtrip naar avontuurlijke oorden

Esther Verhoef is een Nederlandse auteur geboren en opgegroeid in ’s Hertogenbosch 27 September 1968.Haar eerste schrijfsels dateren van 1989 en betreffen colums in Flair.

Van 1995 tot 2005 schreef ze 50 informatieve boeken over huisdieren die in 80 landen werden vertaald.

Bij het grote publiek werd ze bekend met het schrijven van thrillers haar debuut was er in 2003 met Onrust dat in 2004 werd genomineerd voor de Goudenstrop en daarna ook vertaald werd in het Duits.

Vele bestsellers, nominaties en prijzen volgden en nu 2020 is ze genomineerd voor de longlist voor de Hebban thrillerprijs met het boek Façade uitgegeven in Maart 2019.

Iris Van Der Steen is een jonge moeder en sinds twee jaar gescheiden.
Samen met haar negenjarige zoon Levi krijgt ze stilaan haar leven weer op de rails hoog tijd dus voor vakantie.
Haar levens en reislustige moeder woont in Portugal en wil dat haar dochter Iris de oltimer Toet naar Portugal brengt en dus rijd Iris door het snikhete Europa met Toet en een hoop Cassette bandjes die haar terug katapulteren naar haar jeugd.
Het word geen eenzame reis want Iris neemt een lifter mee de knappe sportinstructeur Mischa althans dat beweert hij te zijn.
Is Mischa wie hij beweert te zijn?Was het toeval dat hij bij haar terecht kwam?
Het word een onvergetelijke tocht maar of dat positief is?Ontdek het door Façade te lezen.


Dit verhaal is subliem al vanaf de eerste blz wist ik het hier ga ik van genieten.
Je wilt gewoon verder lezen weten hoe het allemaal in elkaar zit.
Heerlijke schrijfstijl en het begint al direct heel mysterieus,het vermoeden dat er iets duisters te gebeuren staat is duidelijk of toch al zeker het plan van onze mysterie guest.
En dan is daar het moment dat Iris afscheid neemt van Levi en met Toets naar Portugal vertrekt.

Veel thrillergehalte is er niet wel genoeg spanningsopbouw niet teveel personages genoeg om het goed te kunnen volgen en er een mooi verhaal van te maken.
De Trip verloopt gemoedelijk en ons duo maakt er het beste van er lijkt niets aan de hand .
Met een geheel ander lettertype vestigt de auteur ons op een personage met minder goede zeg maar slechte bedoelingen tenopzichte van Iris wie is hij en wat is hij van plan?

Het drijft de spanning op en staat in schril contrast met de funn en sfeer tijdens de rit.
Iris geloofd van zichzelf dat ze mensenkennis heeft maar ziet geen gevaar doordat ze zelf de goedheid zelve is het is behoorlijk naïeve te geloven dat niemand slechte bedoelingen heeft.

Meerdere personen in dit boek blijken niet te zijn wat in eerste instantie is gezegd of wat Iris denkt
Nog maar eens heeft iemand een slechte jeugd en handelt daarnaar in zijn volwassen leven.

Ik hou niet van kleffe romantische verhalen hier is het mooi meegenomen dat er behalve bad boys ook wat romantiek te bespeuren valt.
Esther heeft er een mooi verhaal van gemaakt met het typische alledaagse exuus waarom iemand slechte dingen doet en uit de bocht gaat en wie zijn schuld dat is,iedereen behalve hun eigen schuld.
Uiteindelijk komt Iris met Toet op haar bestemming aan.
Wat er allemaal gebeurt onderweg en daarna lees je in Façade

Ook al denk je als lezer te weten hoe het zal aflopen toch zal het einde net iets anders blijken dan je denkt