jezelf levend dood voelen

Dit was weer zo één van de boeken die ik het liefst in één tijd had uitgelezen.Qua spanning is het verhaal zo opgebouwd dat het net spannend genoeg is om te willen door lezen.Het verhaal begint ver voor onze tijd in 1218 in bagdad waar akram op de markt de dood ontmoet,later in het boek word duidelijk waarom dit in dit verhaal thuis hoort, mij leerde het vooral dat je de dood niet kunt ontlopen en dat de dood bij het leven hoort en het altijd zo geweest is.Dan komt er een deel dat terug keert naar 1987 ook dit deel word duidelijk later in het verhaal,verschillende meisjes verdwijnen en worden dood terug gevonden.Het hier en nu speelt zich af bij de antwerpse politie,verschillende personen vinden de dood en het lijkt op het eerste zicht om natuurlijke overlijdens te gaan.Alexandra is nieuw in het team en samen met Raoul onderzoeken ze een paar overlijdens,Alexandra vind sommige daarvan verdacht maar Raoul en wetsdokter Tom zien geen patroon en denken eerder aan noodlottige ongevallen.wat natuurlijk niet zo is.Ik vond het een prachtig verhaal,het boek had voor mij 100blz meer mogen zijn als daarmee de politie en de wetsdokter meer in beeld waren geweest.Tom worstelt vooral met zijn verleden en moet verplicht naar de psycholoog daardoor verliest hij de grip op de realiteit.Het verhaal van de dader is vertelt,ook het hoe en waarom, maar voor mij is het verhaal niet af en dat vind ik spijtig.Waarom ik dat vind word duidelijk als je het boek zelf leest.,toch heb ik het met veel plezier gelezen en ervan genoten.

Elkéén die van misdaad verhalen houd zal van dit boek genieten en alhoewel de delen pan en meesterdood afzonderlijk gelezen kunnen worden is het toch aan te raden met pan te beginnen wil je de voorgeschiedenis en het verhaal, van wetsdokter Tom kunnen volgen.

Tot slot een pluim voor Ria Maes en Aron Wade,proficiat.