Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Heel vermakelijke frivoliteit

Lieke Roovers 31 augustus 2019 Hebban Recensent
“In the summer of 1940, when I was nineteen years old and an idiot, my parents sent me to live with my aunt Peg, who owned a theater company in New York City.”

Meer dan 75 jaar later, vertelt Vivian haar levensverhaal naar aanleiding van een brief die ze ontvangen heeft. Vivian dompelt zich opnieuw onder in de wereld van seks, alcohol en glamour die ze als jonge vrouw betrad.

Zoals je aan de quote hierboven kunt is, is Vivian zich ten volle bewust van haar eigen tekortkomingen. Dat is een verademing, want het komt nogal eens voor dat personages (of auteurs) denken dat ze hartstikke diepzinnig zijn terwijl ze in werkelijkheid zo oppervlakkig als wat zijn. Vivian weet echter dat ze “the emotional depth of a small puddle” heeft. (Geen quote uit het boek.) Ze speelt ermee. Ze persifleert zichzelf, als het ware. Dat is bijzonder leuk om te lezen mede omdat Vivian een heerlijk vrijzinnig personage is. Ze is een “lightweight”, “a hoot”, “a card” etc. In het Nederlands voldoet eigenlijk alleen de ietwat ouderwetse uitdrukking ‘ze is me er eentje’ om haar te omschrijven.

“I promise that I will try my best in these pages not to go on and on about how much better everything was back in my day. I always hated old people yammering on like this when I was young. (Nobody cares! Nobody cares about your Golden Age, you blathering goat!) And I do want to assure you: I’m aware that many things were not better in the 1940s. Underarm deodorants and air-conditioning were woefully inadequate, for instance, so everybody stank like crazy, especially in the summer, and also we had Hitler.”

En wat een geluk dat Vivian een personage is om van te houden, want ze is inderdaad een idioot. Plus, verschrikkelijk verwend. De enige reden dat Vivian iets uitvoert – ze werpt zich op als kostuumontwerper binnen het tweederangs theater waar haar tante met de scepter zwaait - is omdat ze verzot is op mode. Haar leven voordat ze terecht kwam bij haar tante bestond uit een grote zoektocht naar vermaak en genot. Die leefstijl zet ze verder als ze in Manhattan aankomt. In hyperdrive, want er is geen drankje dat ze afslaat en geen man waar ze niet mee in bed duikt. De bonte verzameling karakters om haar heen moedigt dit gedrag aan of tolereert het. Tot op zeker hoogte.

“I cannot credit why nobody ever throttled me.”

Leve de lol! Totdat ze verliefd wordt. Totdat ze een enorme fout begaat. Dan moet ze de harde les leren dat niet alles zomaar vergeven en vergeten wordt.

Blijkbaar wilde Elizabeth Gilbert een luchtige roman schrijven na de dood van haar vrouw en dat is haar gelukt. City of Girls is ontegenzeglijk een fluffy roman waarin mode, schoonheid, pret en andere onbelangrijke zaken de boventoon voeren. Een hele aangename frivole roman, waarin een vrouw kan genieten van ongedwongen seks zonder daarmee haar hele leven te vergallen. Lees als je vermaakt wilt worden met een schijnbaar vederlicht boek wat uiteindelijk toch niet zo oppervlakkig is als het lijkt.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Lieke Roovers