Mooi en lief, maar toch niet...

Een boek over kindermisbruik. Eéntje van de zovelen? Toch niet. Wat een prachtige schrijfstijl heeft Kim van Kooten! Al vanaf de eerste pagina neemt het verhaal je helemaal mee. Het is aanvankelijk in een "kinderlijke taal" geschreven, ook omdat het slachtoffer, ook hoofdpersonage, slechts 5 jaar oud is. Naarmate het kind ouder wordt evolueert ook de schrijfstijl. Knap gedaan!
In het begin worden alle daden en gevoelens heel oppervlakkig geschreven maar als lezer weet je dat er heel wat meer achter zit. Hoe ouder het kind wordt en hoe meer begrip het krijgt dat de voorvallen toch niet zo normaal zijn als ze voorbehouden worden, hoe heftiger het verhaal, hoe heftiger de beschrijving van de feiten, zonder er ook maar één keer over te gaan. Er is absoluut nooit naar sensatie gezocht. Puur en rauw, alles!
Knap geschreven, pakkend. Je zit op het einde eventjes zonder adem...