Route du soleil - Suzanne vermeer

Met je vriendin op reis lijkt de droom van elke hardwerkende vrouw die nood heeft aan ontspanning. Al gauw blijkt het tegendeel waar. Marit en Fiona besluiten om hun zonnige vakantie door te brengen in het zuiden van Frankrijk. Gepakt en gezakt met hun tent en knapzak, beginnen ze aan hun avontuur. Alles verloopt vlotjes, tot ze de iets te vriendelijke Brian ontmoet. Al snel valt Marit voor zijn charmes. En dat was natuurlijk zijn plan. De pittige Fiona wil hem liefst zo snel mogelijk terug uit de auto slingeren, maar Marit geeft hem het voordeel van de twijfel, wat ze zich de rest van de vakantie nog zullen beklagen. Een ontspannende zomervakantie met luieren in de zon, pootje baden in het helderblauwe meer en enkel genieten, wordt een helse nachtmerrie die de twee vriendinnen niet zullen vergeten.
Paul Goeken begon in 2002 met het schrijven van zijn eerste thriller Hammerhead, die al snel een succes bleek. Na zes boeken veranderde Goeken zijn schrijfstijl en zette zijn werk verder
onder de schuilnaam, Suzanne Vermeer. Zo verscheen in 2006 zijn eerste ‘nieuwe’ thriller
All-inclusive en werd dit boek meteen een hit. In januari 2011 werd er bij Goeken kanker vastgesteld, waar hij in juni 2011 op 48-jarige leeftijd ook aan overleed. Pas na zijn dood werd bekend dat Paul Goeken schuil zat achter Suzanne Vermeer. De schuilnaam Suzanne Vermeer wordt nog steeds voortgezet met een nieuwe, onbekende schrijver/schrijfster.
Suzanne Vermeer werd voor reeds twee boeken genomineerd voor de SN Publieksprijs.
Route du soleil verscheen in de zomer van 2013 en ging samen met de andere veertien Suzanne Vermeers zo’n 1,5 miljoen keer over de toonbank.


Over het boek in het algemeen valt weinig negatiefs te zeggen. Door het alwetende perspectief weet je meer dan de personages uit het boek, wat natuurlijk meteen interessant is. Het trekt je mee in de uiteenlopende gedachten van de personages. Je krijgt zowel de gedachten van de twee vriendinnen als van een personage dat pas op het einde van het boek onthuld wordt. Ook de stijl is zeer aangenaam waardoor het boek enorm vlot leest en je niet loslaat. De zorgvuldig uitgekozen woorden zorgen voor de nodige spanning en ademnood. Daarnaast kan men ook onmiddellijk zien dat er goed nagedacht is over de structuur van het boek. Te beginnen met de inleiding waardoor de lezer op de hoogte is van de belangrijkste personages en direct mee is in de verhaallijn. Om vervolgens de spanning steeds hoger en hoger op te bouwen. Men merkt dat de schrijver er bewust voor kiest om de lezer op het verkeerde pad te brengen in verband met het onthullen van de ‘dader’. Dit blijkt ook zo uit zijn vorige exemplaren. Als we ons de vraag stellen wat het thema is van dit boek, zal men zien dat er een meerduidig antwoord op is. Maar dat het meest overheersende thema ‘misdaad’ is, is wel duidelijk. Dit is zichtbaar in verschillende situaties. Met enkele voorbeelden: het niet betalen van de bezine in het benzinestation, de moord in het hotel, het ’s nachts lastigvallen van de twee vriendinnen, de gestolen identiteitskaarten als de achtervolging na hun feestje. Verder is er ook liefde in het verhaal. Zowel tussen Marit en haar ex-man waar ze duidelijk nog niet helemaal over is, als tussen Marit en de geheimzinnige lifter genaamd Brian. Aangezien Marit een alleenstaande moeder is van twee jonge kindjes en het moeilijk heeft met de co-ouderschap van haar ex-man, kunnen we het thema ouderschap ook niet uitsluiten. We krijgen hier namelijk te maken met een mooie omschrijving over hoe zwaar het leven kan zijn voor alleenstaande ouders en dat er tijd of geld voor ontspanning niet echt inzit. Maar ook vriendschap tussen de twee vriendinnen, het idee van eenzaamheid en isolement bij Marit als alleenstaande moeder en dood bij de ontvoering van Marit door Brian vinden we terug in het boek. De thematiek is hier dus sterk uiteenlopend. Het doet je nadenken over het leven en geeft je op sommige situaties in het leven ook een heel andere kijk. Wat ik zie als een zekere les uit het boek luidt: Vertrouw nooit zomaar onbekende mensen. Het boek is een zeker aanrader voor iedereen. Voor zowel jeugd, omdat het duidelijke geschreven is en vlot leest, als voor volwassen om te ontspannen.
Om af te sluiten kan ik niets anders zeggen dan dat het boek een echte aanrader is! Het bezorgt je rillingen, tranen en doet je verbazen. Je kan het boek gewoon niet loslaten! Eens begonnen hang je eraan vast tot de laatste letter gelezen zijn. Het geeft je een heel andere kijk op sommige dingen in het leven en doet je nadenken over bepaalde zaken. Het is zeker geen te moeilijk boek en dus vlot te lezen voor zowel kinderen van 14 jaar als volwassenen en gepensioneerden. De wereld rondom jezelf wanneer je het boek leest doet er niet meer toe. Je wordt volledig meegesleurd in het avontuur. Dit was mijn 4de boek van Suzanne Vermeer en laat ons zeggen dat het nog lang niet het laatste is. Het beneemt je de adem van de eerste tot de laatste zin. Eens je er één gelezen hebt, zullen de anderen zeker volgen. Een gezonde verslaving noemen we dat.



“Hij moest op zijn tellen gaan passen. Die meiden hadden het woord politie al een paar keer laten vallen. Zouden ze al op zoek zijn naar hem? Hadden ze hem door? Als hij verstandig was zou hij vertrekken, gewoon voor de zekerheid. Maar daarvoor was het al te laat. Hoe kon hij haar nog uit zijn hoofd zetten en een nieuw territorium bepalen?”