Ver weg van hier

Een roman over angst, vriendschap en overlevingsdrang

‘’Ze stopt bij een brievenbus en kijkt schichtig om zich heen. Heel kort aarzelt ze, controleert voor de zoveelste keer het adres en laat dan de witte envelop door de gleuf glijden... Nu is het haar beurt!’’

Ik heb al een hoop gelezen van de auteur, maar de ‘Ik vertrek thrillers’ zijn mijn favoriet. Eerder verscheen in deze leuke reeks de thriller ’Chateau de Provence’. Er zit eigenlijk van alles wat in. Marelle Boersma neemt de lezer lichtvoetig mee in een herkenbaar verhaal, dat al snel grimmiger van toon wordt.

In een beginscène van Ciao Sicilia, ontmoeten we hoofdpersonage Anne, die behoorlijk van slag is. Er is iets aan de hand, maar wat? Ze heeft een problematische relatie met Benny, een man die zich overduidelijk met louche praktijken bezighoudt. Was hij eerst haar charmante beschermer, tegenwoordig mishandelt hij haar met regelmaat. Anne heeft het er sinds de dood van haar moeder extra moeilijk mee en besluit dat het genoeg is geweest. Omdat ze weet dat Benny haar niet zomaar zal laten gaan, schakelt ze hulp in. Ze laat haar oude leven achter zich om een heel nieuw leven te starten in Sicilië, maar dan ontstaat er een intrigerend machtsspel.

De meeste hoofdstukken lees je vanuit de beleving van Anne, maar er is ook ruimte gelaten voor hoofdstukken met andere personages, als Benny en Umberto. Zo krijgt het verhaal meer diepgang en achtergrond. De levendige wijze waarop de personages zijn beschreven, is echt leuk. Je kunt de typetjes uittekenen. Vooral het karakter Benny. grappig genoeg, krijg je gaandeweg het verhaal nog bijna medelijden met hem. Gelukkig zijn er ook personages om te koesteren. Vooral de jonge Gigi sluit je al snel in het hart.

Wat mij betreft is dit weer een fijn ‘Ik-vertrek’ verhaal. Ik ben alvast heel nieuwsgierig geworden naar Sicilië, en zeker naar de kleine straatjes in het Unesco stadje Modica. Het eten schijnt er geweldig te zijn. En dan, terwijl ik op deel drie van de 'Ik vertrek- serie' wacht, wordt het ene tafeltje na het­ ­andere bezet, zwelt het rumoer op het terras langzaam aan, en komt de ober een heerlijk kop koffie brengen. Benieuwd of er een chocolade achtje naast ligt.