Kleur, sfeervol verhaal zonder woorden

Iemand merkte eens op dat prentenboeken maar een tijdje meegaan. Dat kinderen er even naar kijken, tot ze alweer te groot zijn. Het zal je waarschijnlijk niet verbazen, maar ik ben het daar absoluut niet mee eens. Prentenboeken heb je namelijk in alle soorten en maten en ik ben groot liefhebber. Ik heb dan ook stapels en stapels ervan in de kast staan.

Naar mijn mening raak je eigenlijk nooit uitgekeken op prentenboeken. Ik ben volwassen en kijk er nog steeds naar. Er zit zoveel werk en liefde in, dat wordt vaak flink onderschat.

Marieke Ten Berge heeft voor mij sowieso een aparte status. Haar boeken ontroeren en inspireren me altijd. Dat geldt zeker ook voor 'Kleur'. Het is een opvallend prentenboek zonder woorden, maar de illustraties vertellen hun eigen verhaal. Zoals de naam al verklapt zit het vol met kleur.

Het gaat over een jongetje (met dyslexie ) dat niets liever doet dan tekenen en dagdromen. Zijn hele leven vult zich met tekeningen die hij zelf maakt en inkleurt. Op het eerste blad zie je hem in zijn kamer zitten. Met een kleurpotlood zit hij geconcentreerd te tekenen. Twee kleurige papegaaiduikers komen tevoorschijn op papier.

Op het tweede blad zie je dat het jongetje haast heeft. Hij stopt snel zijn schoolspullen in de tas en racet naar school. Hij heeft te veel haast, maar de oplettende lezer ziet dat hij gezelschap heeft van een vogel. De alk scheert sierlijk boven hem door de lucht.

Eenmaal op school krijgt hij werk te doen, maar het duurt niet lang of de cijfers van zijn rekenwerk veranderen in vrolijkste bedenksels. Samen met een vriendje gaat hij na school lekker naar buiten de natuur in, ze fantaseren samen een eind weg. Als cadeautje krijgt het jongetje de kleurpotloden mee.

Hoe verder je in het boek komt, hoe meer gezelschap het jongetje heeft. Ze begeleiden hem als kleurige draadjes door heel het boek. Als hij plots voor een donker bos staat betrekt zijn gezicht. Oeps, dat is toch wel een beetje eng. Hij ziet in het donker allemaal vormen en gedaantes.

Lukt het hem op door het donkere bos te fietsen en zijn angst te overwinnen?

Aanrader voor thuis, maar ook op school en naschoolse opvang. Het thematische boek is goed te gebruiken om kinderen uit te leggen dat ze goed zijn zoals ze zijn. Dat fantasie en verbeeldingskracht iets moois is, waar ze veel mee kunnen bereiken en dat het kan helpen bij angst en verdriet.


Kleur | Marieke ten berge | Lemniscaat