De touch van slaughter

De boeken van Karin Slaughter hebben één ding gemeen: het geweld slaat genadeloos toe. Nog voor er een kwart gelezen is zit je op het puntje van je stoel.

*Laatste weduwe is het zevende boek in de Georgia-reeks. De eerdere boeken uit de Grant County-reeks, en de Atlanta-reeks komen in dit boek samen. Wie na zes voorgaande delen deze serie nog niet kent, (heeft waarschijnlijk onder een steen gelegen), maar hoeft niet bang te zijn. De boeken zijn namelijk ook afzonderlijk van elkaar te lezen.

De proloog van Laatste weduwe begint meteen met een golf van energie, waarin Michelle Spivey, een epidemioloog bij het CDC, na het winkelen met haar dochter Ashley wordt ontvoerd.

Een maand later, wordt de sereniteit van de zondagmiddag, doorbroken door het gejammer van sirenes. De explosies zijn tot ver in de omgeving te zien en voelen. Sara Linton en Will Trent haasten zich naar het strijdtoneel om te helpen, maar beseffen te laat dat er iets mis is met de complete setting. Ondanks alle ellende is de verbijstering groot, wanneer ook Sara op een brute manier wordt gegijzeld door een aantal mannen. Terwijl Will helemaal kapot is, en de vragen en frustraties zich bij zijn team hoog opstapelen, lijkt het GBI-team (Georgia Bureau of Investigation) zijn eigen plan te trekken.

De verschillende tijdlijnen en afwisselende perspectieven, dragen in hoge mate bij aan de spanning van het verhaal. Je krijgt als lezer meer informatie, waarbij bepaalde scènes als het ware worden h(er)beleefd.

Dat dat laatste ook wat verwarrend kan zijn, blijkt als ik nietsvermoedend in het zonnetje zit te lezen, en plots de draad kwijt ben. Hè? Eerst dacht ik dat ik een stuk over had geslagen, al volgens dat ik het dubbel had gelezen. Met wat teruglezen en alle aandacht erbij, blijkt het een vernuftige manier om de lezer bij de les te houden. De perspectiefwisselingen zorgen er namelijk ook voor dat je niet alle relevante informatie in één keer krijgt, maar in stukjes toegeworpen. Die stukjes vallen langzaam op hun plaats als de verschillende verhaallijnen samenkomen.

De laatste weduwe is een explosieve thriller en heeft het allemaal. De interesse van de lezer wordt onmiddellijk geprikkeld en Slaughter neemt je graag mee in een moordzuchtig verhaal die soms akelig realistisch en actueel lijkt. De typische touch en scènes van de auteur, maken (hoewel soms misselijkmakend) de angst voelbaar en concreet. Het draagt bij aan het goed uitwerken van de karakters en aan de authenticiteit van het verhaal. Ook de chemie tussen Will en Sara voelt geloofwaardig, en betrekt de lezer bij het verhaal.

Hoewel het slotstuk misschien ietwat over de top is, heb ik van begin tot eind genoten. De hoge verwachtingen zijn daar mee weer waargemaakt.

4 dikke sterren