Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Prachtig titelverhaal in een aardige verhalenbundel

Na Nanokanaries en olifantenhersenen heeft Pen Stewart, schrijfster en kunstenares, wederom een verhalenbundel geschreven met een novelle en zes kortere verhalen. De novelle in het boek ‘V+M’ is een mix van liefde, tienerjaren, schoolschietpartijen en dat alles overgegoten met een vampierensaus. Het verhaal wordt bloemrijk verteld, maar voelt ook tamelijk bizar aan.
Het eerste korte verhaal ‘Faun met een missie’ gaat over een Faun, een geitachtig wezen die door de rechter veroordeeld wordt om een kostbaar boek uit de bibliotheek van Gent te halen. Deze missie verloopt niet zonder slag en stoot. In de bibliotheek huizen namelijk geesten en spoken die in een heuse burgeroorlog verwikkeld zijn, omdat beide hoewel synoniem voor elkaar, niet gelijk zijn volgens de maatschappelijke regels in de geestenwereld.
Het derde verhaal in deze bundel ‘Daar waar alles mogelijk is’ voelt als een opmaat voor het volgende verhaal. Het is heel kort en het thema pesten wordt in het volgende verhaal ‘www.versegeesten.be dieper behandelt. Denitra wordt in het vierde verhaal op school erg gepest door Laure en Aïsha. Als er foto’s van haar op de wc via Instagram verspreid worden is voor Denitra de maat vol. Ze gaat naar de website www.versegeesten.be en vraagt Björn de beheerder van deze site om hulp. Als Laure en Aïsha plotseling verdwijnen begint Denitra zich af te vragen of ze er goed aanheeft gedaan een totaal onbekende zoveel te vertellen via het internet.
Het vijfde verhaal ‘Ax, dochter van Lix’ behandelt het thema anders zijn. Ax is van gemengde afkomst en wordt door haar moeder gevangengehouden, omdat in hun wereld halfbloedjes niet getolereerd worden. In een setting van buitenaardse wezens snijdt Pen Stewart het rassenprobleem en de expansiedrift van volkeren aan.
Om in het zesde verhaal ‘Het vergeten circus en meneer D.O.O.D’ ons mee te nemen na de dunne lijn tussen leven en dood op latere leeftijd.
Net als in Nanokanaries en olifantenhersenen sluit ze de verhalenbundel af met het titelverhaal ‘Tijd M.A.N. Chine’ waarin Melvin vastzit in de tijd. Hij vecht in de loopgraven tegen de Duitsers wat een verwijzing lijkt te zijn naar WOI. Melvin is een soort van onsterfelijk. Hij is al 500 jaar oud en keer op keer maakt hij dezelfde fout in zijn leven waardoor hij niet definitief sterft. Het verhaal lijkt aan te willen geven dat de mensheid maar niet wil leren van zijn eigen geschiedenis en daardoor steeds dezelfde fouten blijft maken, waardoor er geen verbetering van de mensheid c.q. de wereld waarin we leven mogelijk is.
Conclusie
‘Tijd M.A.N. Chine’ is de opvolger van haar debuut ‘Nanokanaries en olifantenhersenen’. Het taalgebruik is op sommige momenten net zo mooi en bloemrijk als in haar debuut, maar in sommige verhalen zijn de personages en het verhaal oppervlakkiger. Waar in haar debuut alle zeven verhalen boeiend waren, zijn er in deze bundel meer verhalen die oppervlakkig aan doen, soms wat kinderlijk, meer jonge Young Adult dan volwassen lezers als uitgangspunt lijkt het bij twee van de verhalen en het begin verhaal was zelfs aan de bizarre kant. Nu hoeft bizar niet slecht te zijn, maar het gaf een onprettig gevoel. Haar kortste verhaal ‘Daar waar alles mogelijk is’ was voor mij het meest herkenbaar en erg treffend geschreven. Tijd M.A.N. Chine is wat mij betreft het beste verhaal van het boek. Op een fantasierijke manier weet Pen Stewart heel mooi weer te geven hoe de mensheid in elkaar steekt. Haar aangename schrijfstijl zorgt ervoor dat ook de mindere verhalen toch nog prettig te lezen zijn en het verwerken van diverse actuele thema’s zoals pesten, internetgebruik, schoolschietpartijen, de rassenkwestie maken het boek een waaraan je plezier beleeft, maar ook na laat denken. Al met al is Tijd M.A.N. Chine niet zo sterk als haar debuut. Zijn de verhalen meer met een vampierensausje overgoten en dat doet voor mij meer afbreuk aan het verhaal, omdat dit genre mij niet aanspreekt, maar om duidelijk te maken dat de huidige problemen eigenlijk problemen van alle tijd zijn, is het wel goed gekozen, want wat beter dan een vampier om meerdere tijdperken te beslaan. Als totaal beoordeel ik deze verhalenbundel met 3*

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Lisette Woest-Appeldoorn