Matig einde van een gemiddelde serie.

Auteur : James Dashner
Titel : The Death Cure
Pagina’s : 324
Uitgever : Delacorte Press (Random House
Genre : Young Adult, Dystopische romans



Het verhaal;
Deel 3 in de trilogie van The Maze runner series (De labyrint renner series) Nadat Thomas , Teresa, Brenda, Jorge, Newt en Minho de schroeiproeven test hebben overleefd zijn ze terug in het WICKED hoofdkantoor. Ze krijgen te horen dat de testen over zijn en dat ze hun geblokkeerde geheugen weer gaan openstellen. Daarmee zullen ze in de laatste fase van het project belanden. Thomas is inmiddels zo overtuigd dat WICKED niet goed is en weigert mee te werken aan het terugkrijgen van zijn geheugen. Samen met Minho, Brenda, Newt en Jorge besluiten ze om uit het WICKED hoofdkantoor te snappen. Tot overmaat van ramp blijkt dat niet iedereen van hen vrij van de Flare te zijn. In de buitenwereld breidt de Flare zich inmiddels genadeloos uit. Gaat het hen lukken om aan WICKED te ontsnappen en te overleven inde buitenwereld? Wat is de rol va Teresa in het geheel. Staat ze aan de kant van Thomas of ze is een aanhanger van WICKED?
Mijn mening;
Dit deel in het Engels gelezen, nadat ik het eerste deel in de bioscoop had gezien en het tweede deel in het Nederlands had gelezen. De film vond ik behoorlijk spannend. Het boek “De schroeiproeven” vond ik daarentegen niet echt spannend, wel intrigerend. De vraag wat WICKED nu precies is hield mij in de ban. Vol verwachting aan deel drie begonnen. Tot mijn verbazing vond ik de Nederlandse vertaling van deel twee fijner lezen dan de originele woorden van James Dashner. Net als de schroeiproeven vond ik The Death Cure niet super spannend. Het was wat mij betreft allemaal een beetje over the top. Wederom alsof ik in een soort B-film zat. De boeken komen op mij meer over als een filmverhaal dan een boekverhaal. De personages blijven zeer oppervlakkig. Het meest intrigerende is wederom het WICKED gedeelte. Daarnaast was het boek bij vlagen wederom langdradig. Het begin van het boek wordt zo uitgerekt. Dat had wat mij betreft best in twee pagina’s verteld kunnen worden en het voelde duidelijk als een soort herhaling van het begin van de schroeiproeven. Het gebruik en de gevolgen van de wapens wordt niet een keer, maar meerdere keren op een soortgelijke manier beschreven. Wat mij betreft heeft dat geen meerwaarde. Na de eerste levendige beschrijving wist ik de volgende keer ook wel wat het wapen kon en wat het effect was. De buitenwereld vond ik wel goed neergezet. Ik zag voor mij hoe de stad Denver uit zag in het tijdperk na de verwoesting van de Aarde. De Cranks zouden mij angst aan moeten jagen vermoed ik, maar ze zijn niets anders dan een andere variant van de Zombies. Het meest verrassend vond ik het einde, maar om circa 320 pagina’s gelezen te moeten hebben om het voor mij meest verrassende gedeelte te bereiken vind ik wel magertjes. Misschien komt het omdat ik niet tot de doelgroep behoor, maar ik heb toch al meerdere Young Adult boeken gelezen die mij veel beter bevielen, zoals The Reckless serie van Cornelia Funke. Wat mij betreft krijgt de hele serie net 3* en dit deel net aan een magere 2.5*.