Duizend hoog

Vanaf dat ik hoorde van dit boek, was ik benieuwd. Dit boek stond dan ook heel hoog op mijn lijstje van boeken die ik nog wou lezen. Mijn geluk kon dus niet op toen ik hoorde dat ik mee mocht doen met de leesclub van hebban.

Toen ik in het boek begon, zakte dit enthousiasme spijtig genoeg vrij snel. Zoals jullie ondertussen weten, houd ik van boeken waarbij het verhaal geschreven wordt vanuit meerdere personages. Bij dit verhaal stoorde het mij in het begin echter. Er kwamen zoveel namen aan bod en ze leken in het begin ook niets met elkaar te maken te hebben. Ik was dus heel vaak in de war. Toen ik de personages beter leerde kennen was dit gelukkig al beter.

De toren in het verhaal is een uniek concept. Ik heb nog nooit van een verhaal gehoord dat iets gelijkaardigs heeft. Toch lijkt het verhaal zeer realistisch. Ook in onze wereld worden de torens hoger en worden er steeds meer voorzieningen in een toren geplaatst. Dit onderdeel heeft zeker bijgedragen aan een uniek verhaal.

De personages en de problemen werden ook heerlijk neergezet. De proloog geeft al een klein idee van het einde. Toen het einde eraan kwam werd ik echter steeds meer en meer nieuwsgieriger. Iedereen begon zich namelijk te verzamelen. Hierdoor kon ik op het einde het boek niet meer neerleggen en moest ik verder lezen. Ik moest namelijk het einde weten.

Ik heb het boek dan ook 3,5 sterren gegeven. Het verhaal sprak heel hard aan en nam me helemaal mee. Enkel het begin maakte het wat moeilijk om in het verhaal te komen. Omdat het een tijdje duurde voor ik in het verhaal kwam heeft het dan ook een beetje punten verloren. Toch raad ik het iedereen aan. Het is namelijk een geweldig young adult verhaal.