Opstaan!

Toen ‘Vallen’ verscheen, ben ik meteen richting boekhandel gesprint om het boek te halen! Het zag er mooi uit en de achterflap had me al helemaal overtuigd. Toen ik over het vervolg ‘Opstaan’ hoorde, had ik meteen dezelfde reflex. De covers zijn nog mooier geworden! Al is het nu wel spijtig dat de twee boeken niet echt samen passen, maar de cover is een echt pareltje. Ik zou het boek nu al vastnemen zonder ook maar te weten waar het over gaat.

‘Opstaan’ begint een tijdje later dan waar ‘Vallen’ geëindigd is. Hierdoor is het ook perfect als los verhaal te lezen. Het was al een tijdje geleden dat ik ‘Vallen’ gelezen had, dus ik begon met niet heel veel herinneringen meer, maar in ‘Opstaan’ worden de belangrijkste dingen herhaald.

Het verhaal heeft een wisselend perspectief tussen Anne en Rory. Hierdoor lees je het verhaal vanuit twee kanten en leer je beide personages heel goed kennen. Hierdoor weet je soms ook al meer dan de personages zelf. Toen de ontmoeting tussenbeide eraan kwam, zat ik op het puntje van mijn stoel, ‘Hoe zouden ze reageren?’ Als het niet vanuit twee perspectieve geschreven zou zijn, zou je niet weten wanneer de ontmoeting juist plaats vindt.

Jackie van Laren weet met het verhaal enkele belangrijke onderwerpen aan te kaarten. Hierdoor blijft ‘Opstaan’ geen standaard feelgood-roman. Het zette mij soms aan het denken over hoe ik zelf in het leven sta, en dat effect heeft een boek niet vaak. Het verhaal leest toch heel goed door. Ik wou het boek nooit wegleggen omdat ik moest weten wat er zou gebeuren. De spanning wordt er vaak ingehouden. Dit zorgde ervoor dat het boek op enkele dagen tijd volledig uitgelezen was.

Jackie van Laren heeft een geweldige schrijfstijl waar ik grote fan van ben! ‘Opstaan’ heeft dit nog maar eens bevestigd. Ik wacht nu al vol spanning op volgende boeken.