Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

lottedieltjens 03 november 2013
De bewoonde wereld
Op zoek naar jezelf in de duisternis
Het zijn de simpelste ideeën die de beste boeken opleveren, weet French. “'De bewoonde wereld' kwam voort uit het spelen met het begrip duisternis. Boeken die van een meer gecompliceerde intrige uitgaan, vallen 'in the end' toch vaak tegen.”

De Roman Het geheugenspel door Nicci French verscheen in 1997. Nicci French groeide in korte tijd uit tot een internationaal fenomeen. Met hun boeken beheersen zij al jaren de bestsellerlijsten. Met ‘De verborgen glimlach’ won Nicci French de Zilveren Vingerafdruk 2003, prijs voor het beste spannende boek. ‘Bezeten van mij’ en ‘Onderhuids’ werden genomineerd voor de Trouw Publieksprijs 2000 en 2001. Achter de naam Nicci French bleek het schrijverspaar Nicci Gerrard en Sean French schuil te gaan. Ze trouwden in 1990 en hebben samen twee kinderen. Ze worden vaak gezien als de ouders van het literaire thrillergenre.
Dertien boeken van het schrijversduo Nicci French verschenen bij uitgeverij Anthos waaronder ‘De Be-woonde Wereld’(2002). De hoofdpersoon in de boeken van Nicci French is altijd een jonge, moderne, sterke en kwetsbare vrouw, onafhankelijk en koppig. Vaak is ze ook een carrièregerichte vrouw. Ook het hoofdpersonage in ‘De Bewoonde Wereld’, Abbie Devereaux, behoord tot die categorie vrouwen. Bo-vendien is zij ook de ik-verteller van het verhaal.
Abbie wordt wakker in de duisternis, niet wetend wat er met haar is gebeurd of waar ze is. Het enige dat ze wel weet is dat ze geblinddoekt en vastgebonden is aan handen en voeten. Ze heeft een prop in haar mond en moet steeds snakken naar adem. Bovendien weet ze dat er iemand steeds naar haar zit te kijken. Een man die zegt dat hij haar gaat doden. Dat doden is nog niet voor direct eerst laat hij haar nog wat lijden. Het begin zorgt dus al meteen voor veel spanning en is heel aangrijpend omdat het je ook werkelijk naar adem doet snakken. Ook omdat je je zo goed kan inleven met het hoofpersonage. Het is alleen wel wat langdradig, Abbie zit namelijk 50 pagina’s lang vastgebonden in de duisternis en zij verteller die het verhaal op dat moment beleefd. Toch zoek je echt mee met haar naar de verloren stukken uit haar geheugen, hoe ze daar komt, wie de man is die haar vasthoudt en hoe ze kan weggera-ken. Je gaat antwoorden zoeken op die verschillende vragen. Het leuke is dat je de antwoorden niet vindt tot op het einde van het boek. Soms denk je dat je het antwoord hebt, maar blijkt het uiteindelijk toch iets helemaal anders te zijn. Dat maakt dat je wil blijven lezen en het boek niet meer wil wegleggen tot het uitgelezen is.
Abbie moet vechten voor haar leven en identiteit, dat is tevens ook het thema van het boek. Terug op zoek gaan naar jezelf, wie je was en wie je wou zijn. Jezelf verstoppen, maar tegelijkertijd ook naar ant-woorden zoeken om verder te kunnen gaan. In het boek gaat het over Abbie die gevangen heeft gezeten en door de klap aan geheugenverlies lijdt, maar het vechten voor je eigen leven en identiteit kan ook verwijzen naar mensen die zich in een zware depressie bevinden. Ze moeten vechten om zichzelf terug te vinden, om terug echt te kunnen leven. Zoals het hoofdpersonage moeten ze vechten om terug in de maatschappij te komen en terug voelen dat ze bij de maatschappij horen. Op het einde van het boek heeft Abbie dan eindelijk haar leven en identiteit terug en kan ze zichzelf terug in de maatschappij plaatsen, net zoals wanneer je een depressie overwonnen hebt. Ik vind het heel goed dat je het boek ook kan plaatsen in een situatie die veel meer voorkomt en waarmee je in je leven misschien geconfronteerd mee kan worden.
Daarnaast zorgt het geheugenverlies van Abbie ook voor speling met tijd. Abbie gaat op zoek naar de tijd die er in haar geheugen verloren is. Beetje bij beetje kan ze deze tijd terug reconstrueren door ge-sprekken met buren en vrienden. Ook door een sleutel van een flat, terug te gaan naar haar voormalige werk en Ben tegen te komen, die haar vriend bleek te zijn. Als ze dan op zoek gaat naar Jo vallen alle puzzelstukken in elkaar. Er wordt dus niet met de klassieke flashbacks gewerkt. Ze reconstrueert haar verloren tijd door wat ze te weten komt niet door wat ze zich herinnerd. Ik had verwacht dat ze zich uit-eindelijk alles zou herinneren, maar dat was niet zo en is me dan ook heel goed bevallen. Het zoektocht naar de verloren tijd duurt in het boek wel lang en zorgt daardoor ook voor dat het midden vrij langdra-dig is en dat je terug wat meer actie wil. De tweede confrontatie met de dader is dan ook een beetje teleurstellend omdat die zo kort is en voorspelbaar afloopt.

‘De Bewoonde Wereld’ is een spannend boek waar nagelbijten en huiveren zeker niet is bij uitgesloten, maar zeker niet alle stukken zijn even spannend en meeslepend. Het is een precies en uitgebreid ge-schreven literaire thriller over onmacht, verliezen van identiteit, ongeloof en vechten om jezelf terug een plaats te geven in de maatschappij.

s.n., internet, 2/11/2013, http://nl.wikipedia.org/wiki/Nicci_French
KUIJT,P., Nicci French interview, internet, 2/11/2013, http://spannings.blogspot.be/2007/04/nicci-french-interview-2002.html
L., Uit eten met Nicci French, internet, 2/11/2013, http://www.vrouwenthrillers.nl/index.php?page=artikeldetail&id=13

Reageer op deze recensie