Knap geschreven en van bij ons!

Het is een schande : als inwoner van Belgisch Limburger en ex-bewoner van Hasselt nog nooit gehoord te hebben van Bettie Elias. Geheel toevallig stootte ik in de bibliotheek op De ongewenste gast. Ofschoon ik had gezworen om het genre 'thriller' een tijdje te mijden (na enkele ongelukkige leeservaringen), heb ik me er toch aan gewaagd en ik heb het me niet beklaagd. Het boek gaat over een gezin van een geslaagde man met een medisch beroep en een succesvolle politica als echtgenote. Ze hebben twee kinderen, meisje, jongen, en alles gaat prima. Ze hebben een trouwe vriendenschare opgebouwd met wie ze een gezellige barbecue hebben gepland. En dan komt de ongewenste gast! en hij brengt een vreselijke misdaad uit het verleden met zich mee. Een misdaad die de hoofdpersoon altijd zorgvuldig heeft toegedekt en definitief afgesloten door zijn ouders dood te verklaren. De twee verhalen lopen door elkaar. Het actuele chantage verhaal en de misdaad uit het verleden, waarin de zwaarste schuld uiteraard zo veel mogelijk op de ongewenste gast wordt gelegd en de protagonist wordt vergoelijkt door een superstrenge vader. Ik verbaasde mij over het gemak waarmee de echtgenote - flink op weg om de nieuwe burgemeester te worden - de jarenlange leugen van haar echtgenoot vergeeft. En dat is toch wel te gemakkelijk. Want zegt het spreekwoord niet : het vertrouwen komt te voet, maar het gaat te paard. Dat is m.i. het zwakste element uit de roman : over tot de orde van de dag en schluss met de toch wel vreselijke misdaad van de hoofdpersoon. Het feit dat hij anti-depressiva slikt weegt niet op tegen de volgehouden geheimhouding tegen zijn levenspartner. Maar ja, dat is de mening van deze moraalridder. Maar knap schrijfwerk. Leest zeer vlot weg.