Een weeffout in onze sterren

De enige oplossing was proberen de wereld ongedaan te maken, zwart en stil, terug te keren naar het moment voor de oerknal, naar het begin toen het woord er was, en om in die leegheid alleen te zijn met het woord.


Op de cover van “Een weeffout in onze sterren” zien we de twee hoofdpersonages Hazel Lancaster en Augustus Waters. De roman vertelt het ontroerend liefdesverhaal tussen 2 kankerpatiënten. Als je zestien bent en allerlei nieuwe facetten van het leven wilt ontdekken, is je eigen dood het laatste waarmee je geconfronteerd wilt worden. Toch is dit het onderwerp van deze indrukwekkende roman die op een poëtische en vlotte manier geschreven is.
Direct op de eerste bladzijde zet de schrijver de toon: In alle brochures en websites over kanker wordt depressiviteit altijd genoemd als een bijwerking van kanker. Maar depressief zijn is natuurlijk helemaal geen bijwerking van kanker. Depressief zijn is een bijwerking van doodgaan. Het boek verscheen in januari 2012. Geschreven door John Green, uitgegeven door de uitgeverij Lemniscaat.

De tamelijk poëtische roman vertelt het verhaal van Hazel Grace, een meisje van 16 met schildklierkanker, uitzaaiingen in de longen. Ze gaat courant naar een praatgroep waar er een soort van onderlinge concurrentie heerst als het gaat over het tegen elkaar opbieden van hun kankers. Dit zorgt soms voor een humoristische en cynische toon. Dankzij de praatgroep leert ze Augustus kennen. Een jongen die zijn been verloren is door een strijd tegen kanker.
Vooraan in het boek verzekerd de auteur ons dat het boek fictie en dus verzonnen is. Hij deelt mee dat niemand er baat bij heeft om eventuele schuilgaande feiten te achterhalen. Als je het verhaal leest zou je zomaar eens kunnen denken dat het effectief uit het leven van iemand met kanker gegrepen is. Het is een werkelijkheidsgetrouw verhaal, dit is wat het boek zo “echt” maakt. Je komt ook in contact met de ouders een ontroerend stuk in het boek is wanneer de moeder van Hazel zegt dat ze geen moeder meer zal zijn als haar dochter er niet meer is.
Het boek verwijst naar Een vorstelijke beproeving Van Peter Van Houtven, het favoriete boek van Hazel. Het boek vertelt eveneens het verhaal van een meisje met kanker, Anna.
Evb stopt in het midden van het verhaal. Er is nooit een vervolg op geschreven. Dit is wat Hazel en Augustus enorm bezighoudt. Ze willen antwoorden op vragen zoals “Wat gebeurd er met Sysiphus de hamster?”. Ze zouden graag eens binnenwippen bij de auteur die als een godheid is voor Hazel. Evb helpt merendeels mee aan de dynamiek in het verhaal van John Green. Je zou kunnen zeggen dat het de rode draad is doorheen het boek.
Het zorgt voor de gebeurtenissen en avonturen. Er wordt steeds weer naar verwezen.
Hazel en Gus zijn twee compleet verschillende types. Hazel leest graag en regelmatig.
Ze is een echte huismus. Hazel is bang en bezorgd. Ze wilt geen granaat zijn voor haar omgeving en is bevreesd dat ze gaat exploderen. Ze wilt zich dus niet binden aan iemand. Terwijl Gus zich enorm hecht aan videogames, met zijn vriend Isaac. Isaac is blind, eveneens door kanker. Gus is verzot op metaforen en gelooft er heilig in, een voorbeeld hiervan zijn de sigaretten. Hij houdt een sigaret tussen zijn lippen maar steekt hem niet aan. Gus steekt het ding dat hem dood kan maken gewoon tussen zijn tanden maar hij geeft het niet de macht om hem te doden. Hij zoekt juist iemand op om lief te hebben.
Toch hebben Hazel en Gus enkele raakvlakken. Ze zijn zeer poëtisch, hebben kanker en zijn wel wat avontuurlijk aangelegd. Dit maakt dat ze elkaar zeer goed begrijpen en een sterk team vormen. Er is een zeldzame aantrekkingskracht tussen deze twee jonge mensen. Het boek geeft dus mooi de opbouw van hun sterke band weer. Van totale onbekenden tot jonge mensen die niet meer zonder elkaar zouden kunnen.
In Amsterdam zagen ze de griezelig, naar de gracht overhellende rijen huizen. Een stad waar bijna alles was geconstrueerd door de doden. Het deel dat zich afspeelt in Amsterdam, is een ode aan de stad. Amsterdam, gezien door de ogen van een smoorverliefde puber, in begin mei als de iepen bloeien en hun zaadjes als miniatuur rozenblaadjes, waarvan de kleur is vervaagd, over de stad waaien. Er lijkt niets betovender te zijn. Hun thuiskomst een paar dagen later is totaal anders dan ze had verwacht. Gus verzweeg iets voor haar. Er breken zware tijden aan. Hierdoor merk je al dat er een erg aangrijpend einde aankomt.

Dit boek zorgt ervoor dat je met beide voeten op de grond blijft staan. Het geeft je een zeer nuchtere kijk op het leven van mensen met kanker en hun omgeving. Telkens wordt beschreven hoe moeilijk Hazel het heeft met ademen en het zeulen van haar zuurstoffles. Er wordt ook steeds aangehaald hoe moeilijk haar moeder het heeft.
Iedereen zou dit boek moeten lezen omwille van zijn intelligente en hartverscheurende verhaal.