Eeuwige vriendschap

“Zit een man in een café te zwijgen aan een bar als in een schilderij van Hopper. Komt er iemand naast hem zitten. En die zwijgt ook.
Een wodka, twee wodka, duizendmiljoen wodka.
Floep. Is de andere man weer weg. Voorgoed. Ha. Hahaha.”

De schrijver, Arjen van Veelen, leert tijdens zijn studententijd in Leiden Tomas kennen. Het blijkt hier over Thomas Blondeau te gaan, een wijs en zelfzeker man die een plaats wil veroveren in de literaire wereld. Tijdens hun rondritten in Nederland maken de vrienden imaginaire reizen naar verre steden. Ze wisselen gedachten uit over poëzie, ze drinken samen, ze maken beloftes. Binnen tien jaar spreken ze af bij de bibliotheek van Alexandrië om hun oeuvres daar te schenken. Maar dan sterft Tomas. De schrijver gaat hun belofte inlossen en neemt zijn biografie over Alexander De Grote en de boeken van Tomas mee naar Alexandrië op de afgesproken datum.

De lezer volgt de schrijver tijdens zijn studententijd, zijn verblijf in St. Louis en tijdens de omzwervingen in Alexandrië. Een stukje geschiedenis, een aanklacht tegen sociale media, een ode aan de vriendschap, poezië en de kat Amy,... Arjen van Veelen verweeft zijn persoonlijk verhaal met feiten en fictie. Zijn vriend, Thomas Blondeau, wordt voor de lezer onsterfelijk. Niet alleen obelisken zijn een herdenkingssymbool, maar ook dit boek.

Zeer terecht is dit boek genomineerd voor de Libris Literatuurprijs!

'Hij wees naar de punt van de obelisk. Zie je hoe de steen steeds smaller wordt, steeds ieler, tot-ie in de hemel verdwijnt, alsof hij een lijn wil worden, een vergeefs streven naar perfectie, een asymptoot die naar onsterfelijkheid reikt, maar toch wordt afgekapt.'