Rood, roder, roodst

Het idee achter het verhaal, de twee bevolkingsgroepen, roden en zilveren waarbij de roden ondergeschikt zijn is misschien niet het origineelste idee voor een verhaal, maar hoe de wereld is neer gezet, de relaties tussen de personages en de enorme plotwendingen maken het stukken beter.

Het boek verraste me, voornamelijk in de tweede helft van het verhaal. Het meisje dat rood is maar de krachten van een zilvere blijkt te hebben, doet me denken aan Divergent, vooral als ze erachter komt dat ze niet de enige is. Daarna kwamen de plotwendingen in een sneltreinvaart. Die had ik niet voorzien, maar ik was blij dat mijn voorgevoelens bij bepaalde personages wel klopten.

Ik ben zeer benieuwd naar deel twee want die ga ik SOWIESO lezen!