Scherts en actie als je even geduld hebt

De verminkte koning is het eerste deel in de Nikolai-duologie. Op de naam van de duologie na, die is niet zo goed gekozen, was het een lekker begin van een nieuwe serie.

Eerst de voorkant:
Je ziet het wapen van de koninklijke familie, verminkt door klauwsporen op een oud uitziende ondergrond. Daar omheen: rozen, een draak, een stad en een schip. De hele cover is echt passend bij het boek, alle symbolen komen terug en geven wat om naar te kijken. Toch vind ik het een beetje rommelig. Ik denk dat deze cover eigenlijk bedoeld is als stofomslag met een iets naar boven bollende opdruk. Dat zou veel mooier geweest zijn.

Dan de titel van de duologie:
Zoals gezegd vind ik de titel niet erg goed gekozen. Het verhaal wordt vanuit verschillende personages verteld en draait zeker niet voor het grootste deel om Nikolai. Dit kan voor Nikolai liefhebbers wel een teleurstelling zijn. De drie hoofdpersonages in dit boek zijn Zoya, Nina en Nikolai en voor mijn gevoel was Zoya de heldin van dit verhaal. Misschien was de titel: Ravka-duologie beter geweest.

Inhoud:
Het verhaal komt, zoals eigenlijk al Leigh Bardugo's boeken, wat traag op gang. Er gebeurd niet zoveel, je wordt vooral meegenomen in de wereld en krijgt achtergronden voor het plot. De personages worden wel weer heel goed neergezet. Vooral Zoya en Nina kregen hun eigen verhaallijn en konden daarin stralen. Ik lees dat veel mensen het verhaal van Nina er maar wat bij vonden hangen, maar omdat ik net de Kraaien trilogie had gelezen was ik erg blij met haar verhaal.
Zoals gebruikelijk in haar boeken laat Leigh de personages weer heerlijk bijdehand met elkaar schertsen waardoor ik regelmatig moest grinniken. Ook de hoeveelheid plottwists en, misschien wat makkelijk, gelukte handelingen herkende ik erg van De Kraaien. Ik hou ervan. Kom maar op met het tweede deel.