Geen favoriet

Toen ik begon aan dit boek had ik op de een of andere manier het idee dat ik een thriller aan het lezen was. Het duurde ook niet lang voor ik doordat dat dit niet het geval was maar dat het een roman was. Dat moment was mijn eerste struikelblok, doorgaan of stoppen?
Ik besloot door te gaan, niet gerealiseerd dat er nog veel twijfelmomenten zouden komen gedurende dit boek.

Hoewel je, je het hele boek afvraagt wat in vredesnaam met dat blok ijs in haar auto gaat doen leer je de jonge Eva ook steeds beter kennen. Je herkent haar onzekerheden en de dingen die ze meemaakt in het begin van het boek. Later wordt het rauwer en heb je diep van binnen al een idee wat er gaat gebeuren. Je hoopt dat het niet zo is en je blijft dat hopen tot het moment zelf. Wat er op die zomerdag gebeurd is kan je je bijna niet voorstellen en is echt absoluut verschrikkelijk.
Dat is eigenlijk ook meteen de tweede vraag, wat is er in die zomer gebeurd waardoor alles opeens anders werd en waarom keerde ze nooit eerder terug naar het dorp.

Je leert over vriendschappen en over hoe het dagelijksleven achter elke deur anders kan zijn. Ieder gezin heeft zijn tragedies en dat heeft Lize mooi weten over te brengen.

Waarom dan maar twee sterren? Ik weet het niet. De schrijfstijl van Lize Spit vind ik vernieuwend en zeker ook leuk voor de afwisseling. het verhaal vind ik goed en zeker iets wat ik nog nooit gelezen had. Maar de opbouw, de lengte en het gehele verhaal samen trok mij niet. Het duurde lang voor ik dit boek uit had en ik moest mij er soms echt doorheen slepen. Meerdere keren heb ik op het punt gestaan om ermee te stoppen en een ander boek op te pakken. Én dat is jammer. Wel ben ik blij dat ik Tesje en Eva heb leren kennen en dat ik hun gebeurtenissen kan gebruiken in mijn leven. Al met al een goed boek maar niet mijn soort boek, en dat moet ook prima zijn toch!