Opnieuw geweldig!

Na Verkikkerd moest ik natuurlijk meteen Verslingerd lezen. Ik kon niet langer wachten en wilde geen pauze van het leven van Lucy en haar huisgenoten, vrienden en familie.
Het is wederom weer een heerlijk boek om te lezen, wel minder humor en meer ruimte voor andere emoties. Dat is niet erg dat maakt het leven van de studenten meer menselijk.
Ik dacht altijd dat ik niet kon huilen tijdens het lezen van boeken, maar Lisette Jonkman heeft me met dit boek het tegendeel bewezen. De kranen gingen volledig open en ik kon niet meer stoppen. Het einde heeft diepe indruk op mij gemaakt en ik had niet verwacht dat Lisette Jonkman die stap "durfde" te maken. Het is nog steeds een feelgood roman, maar geen alledaagse. Lisette Jonkman lijkt goed te weten wat er onder studenten kan spelen en weet dat heel mooi te omschrijven. Ik ben blij dat ik via Instagram achter het derde deel Verknocht kwam en toen besloot de eerdere delen ook te kopen en te lezen. In deel een leer je Lucy en haar huisgenoten kennen en in deel twee ga je van ze houden.