Aan de ketting, lezen wil je!

Dit boek gaat over een alleenstaande moeder, Rachel, die al veel ellende heeft moeten doorstaan in haar leven. Op een ogenschijnlijk normale morgen, brengt ze haar dochter naar de bushalte van de schoolbus. Dan krijgt Rachel een telefoontje dat de rest van haar leven zal beïnvloeden.
Haar dochter is ontvoerd en om haar terug te krijgen moet ze zelf een kind ontvoeren.
Ze maakt onderdeel uit van de ketting. Van slachtoffer naar dader, of toch nog slachtoffer.  Wat heeft een moeder over voor haar kind, wat heeft déze moeder over voor haar kind? Wordt Rachel de zwakste schakel of juist de sterkste? Blijft de ketting voortbestaan of wordt deze gebroken?

Dit boek sleept je direct mee vanaf de eerste bladzijde, het legt je aan de ketting.
Buiten dat het boek razend spannend is, zijn het vooral de emoties en het alledaagse menselijke aspect, die dit boek zo goed maken.
Het boek is verdeeld in hoofdstukken, wisselend van grootte. Elk hoofdstukje start met de dag en tijd, zo kan je goed het tijdspad volgen, wat belangrijk is voor de ketting. Dit draagt zeker bij aan de spanning. Ook de steeds wisselende perspectieven dragen bij aan de spanning en leeservaring.
Het boek bestaat uit twee delen. Het eerste deel beschrijft de ketting en laat je afwisselend meekijken vanuit het perspectief van Rachel de moeder en vanuit de dochter en geeft zelfs een glimp van de ketting.
Het tweede deel geeft meer inzicht in de oorsprong van de ketting en leidt tot een ontknoping.
Je volgt niet alleen de misdaad, maar de gedachtes en gevoelens zijn meesterlijk weergegeven. Doordat ook de gekke alledaagse dingen en gedachtes beschreven worden, worden de hoofdpersonen echter. Er zit zelfs een grapje in.
De hoofdpersonen krijgen echt diepgang, moeder Rachel, kan ook heel onzeker zijn. Ze is boos, verdrietig, bang, meedogenloos, dapper, enzovoort ; alle emoties komen voorbij.
Je gaat echt meeleven, omdat het je zet tot nadenken over wat je zelf zou doen, als een geliefde ontvoerd zou zijn of als je zelf vastgehouden zou worden.
En hoewel ik het slot eerst wat teleurstellend vond omdat het anders ging dan ik voor ogen had, zette ook dit me tot nadenken. Na een dag bezinken, kan ik eerlijk zeggen dat dit de beste thriller was die ik in lange tijd heb gelezen.