Zielsverwanten is als een spannende puzzeltocht. (...) De lezer wordt voortdurend op het verkeerde been gezet.

Loes den Hollander lijkt aan de lopende band boeken te schrijven. In minder dan vijf jaar tijd zijn er maar liefst acht thrillers, twee ‘minithrillers’, een roman en twee bundels met korte verhalen van haar verschenen. Zielsverwanten is de nieuwste thriller die aan dit rijtje toegevoegd kan worden, wat het totaal op negen brengt.
In Zielsverwanten maken we kennis met John Koopman, een vriendelijke kok/ cafébaas die tot een taakstraf veroordeeld wordt omdat hij voor eigen rechter heeft gespeeld. Een man deed een greep in de kas, John ging erachteraan en brak zijn neus. Zijn taakstraf moet hij uitvoeren in verzorgingstehuis De Zeemeeuw in Den Helder, 240 uur werken als kok en tegelijkertijd als technische man voor allerlei klusjes. Ondertussen kampt John met het verdriet van het verlies van zijn moeder, en loopt de relatie tussen hem en zijn vrouw niet lekker. Onder die omstandigheden ontmoet hij Ageeth Vos, de directeur van de zorginstelling waar hij zijn taakstraf moet uitvoeren. Er slaat direct een vonk over tussen die twee, maar Ageeth heeft haar eigen problemen. Met haar vervelende secretaresse bijvoorbeeld, en met collega Guus die moeite heeft met haar gezag. Daar bovenop krijgt ze vreemde, bedreigende brieven van een onbekende…

Zielsverwanten begint met een haast onheilspellende brief aan een ‘Lieve onbekende’. Vervolgens wordt het verhaal iedere paar bladzijden onderbroken door een brief. Eerst gericht aan ‘Lieve onbekende’, later besluit de brievenschrijver dat hij Ageeth wil, en worden de brieven aan haar gericht. Het is jammer dat Den Hollander zo vroeg in het verhaal met dit gegeven komt, dan had de lezer kunnen denken dat de brievenschrijver misschien John was en was het nog spannender geweest. Nu komt de auteur ermee terwijl John en Ageeth elkaar nog niet hebben ontmoet.
Erg leuk aan dit boek is dat veel dingen kloppen en herkenbaar zijn. Zoals ‘Het lijkt hier in Den Helder veel kouder te zijn dan in Amsterdam’ en zelfs het spoor waarvan je vertrekt als je van Amsterdam naar Den Helder reist, klopt. Daarentegen zijn andere dingen weer een beetje overdreven en te toevallig. Zo vindt John een 4 jaar oud Volkskrant Magazine ‘Het grote overspelnummer’ in de trein, als hij er net achter is gekomen dat zijn vrouw vreemdgaat. Maar dat wordt Den Hollander vergeven, want Zielsverwanten is als een spannende puzzeltocht: wie is toch degene die de brieven schrijft? De lezer wordt voortdurend op het verkeerde been gezet. Is het Judith? Een vrouw? Dat kan toch niet! Is het dan Guus? Of Gerlof? Of kan het toch John zijn? De lezer wil het wel raden, maar stiekem hoopt hij ook op een origineel en onvoorspelbaar plot, een dader die hij niet verwacht. En die komt er. Tot op het laatste moment is er twijfel, kan de lezer niet 100% zeker weten wie het is…