De strijd tegen het bingdúvirus

Een tijdje geleden mocht ik meedoen aan de blogtour rond Tsunami. Een spannend post-apocalyptisch jeugdboek van de Vlaamse auteur Nico De Braeckeleer. Hoewel ik niet honderd procent overtuigd was, was ik toch ontzettend benieuwd naar het vervolg. IJs bleek een waardig opvolger.

Let op! IJs is het vervolg op Tsunami. Als je het eerste deel in deze reeks nog niet gelezen hebt, kan onderstaande recensie spoilers bevatten. Over IJs zelf spoiler ik natuurlijk niet.

Planeet aarde is verwoest

We schrijven het jaar 2165. Een serie zware natuurrampen heeft het gewone leven op aarde verwoest. Water is overal. Ondertussen reikt de zee bijvoorbeeld tot aan Brussel. Veel overlevenden houden zich staande in bewaakte vestigingen. Anderen zwerven rond, alleen of in bendes.

Skye, Colin, River en Jazz zijn op zoek naar Civitas. Ze hebben gehoord dat dit de enige plek op aarde is, waar je nog kunt leven zoals voor de klimaatverandering. Maar Civitas ligt niet om de hoek. De vier jongeren hebben een zware tocht door bar winterweer voor de boeg.

Het bingdúvirus

Sky, Colin, Rive en Jazz doorzoeken verschillende woningen, op zoek naar spullen die ze onderweg kunnen gebruiken. Zo komen ze ook terecht in een oud huis, verdoken tussen de bomen. Uitgezonderd enkele gebroken ramen, lijkt het huis de tand des tijds goed te hebben doorstaan. Maar wanneer de jongeren het huis betreden komt een rottende geur hen tegemoet. De geur van dode mensen.

'Een man en een vrouw. Dood. Op bed. Ze hebben wratten en bloedblaren op hun armen en benen, en ook in hun gezicht.'

Jazz schrikt zich kapot. De wratten en bloedbaren komen hem bekend voor. Hij denkt dat de mensen gestorven zijn aan het bingdúvirus.

'38 jaar geleden stierven in minder dan tien maanden tijd bijna 200 miljoen mensen aan bingdú. Het is heel besmettelijk.'

In IJs komen de jongeren niet alleen oog en oog met dit dodelijk virus te staan. Een sneeuwstorm dwingt hen bovendien om onderdak te zoeken. Kunnen ze de reis naar Civitas nog voort zetten? Of zullen het virus en het winterweer roet in het eten gooien?

Een waardig vervolg

IJs gaat verder waar Tsunami eindigde. Heel handig is het feit dat de schrijver het voorgaande boek nog even kort samenvat in anderhalve pagina. Als het een tijdje geleden is dat je het eerste boek las, is dit een fijne manier om je geheugen op te frissen. Daarna ben je meteen met Sky, Colin, Rive en Jazz op pad. Ze zijn op zoek naar voorraden om hun tocht te vergemakkelijken.

De personages leren elkaar steeds beter kennen. Dat geldt ook voor de lezer. Nico De Braeckeleer geeft zijn personages de tijd om zich te ontwikkelen. Hierdoor voelen ze alle vier erg realistisch aan.

Persoonlijk vond ik IJs een stuk beter dan haar voorganger. De schrijfstijl van de auteur is zienderogen verbeterd en past beter bij de doelgroep. Door de korte hoofdstukken vlieg je door het verhaal. De inhoud van het verhaal is gelukkig net zo spannend als het eerste boek - opnieuw las ik het complete verhaal in een avond.

Liefde en vriendschap

Nico De Braeckeleer weet met IJs verschillende thema's aan te kaarten. De aandacht gaat niet alleen naar klimaatverandering, natuurrampen en dodelijke ziektes. Nee, er is ook sprake van liefde en vriendschap. Van dood en verderf. Van angst en moed. Sommige personages lijken wel erg gemakkelijk verliefd te worden. Maar als ik eerlijk ben, was dat bij mij op die leeftijd ook het geval.

Achter de prachtige cover van IJs schuilt een spannend post-apocalyptisch verhaal. Vier tieners, Sky, Colin, Rive en Jazz, komen oog in oog te staan met een dodelijk virus. Alsof overleven op de verwoeste planeet aarde nog niet genoeg is.. Het verhaal is spannend en leest als een trein. Toch is er voldoende ruimte om de personages van een gedegen achtergrondverhaal te voorzien. Naast klimaatverandering, spelen ook liefde en vriendschap een grote rol in het verhaal. Aan het einde laat De Braeckeleer ons achter met een enorm spannende cliffhanger. Ik kijk al uit naar het vervolg!

Deze recensie verscheen ook op Oog op de Toekomst.